Joarenlaank woonde ik noast n echtpoar op leeftied: Tilman en ‘vraauw’ Tilman. Dou ‘vraauw’ Tilman onverwachts op n bloudhaide zummermiddag overlee en heur man Haarm allain achterbleef, was t om en bie vief maai aaltied roak mit hom. Of beter zegd: goud mis! Den dee hai mie, stoande in zien achterdeure, gewoontegetraauw weer zien staarvensbenaauwde… Continue reading
Date Archives november 2022
Jan Huttinga
Witbek
‘Wat is der wel nait?’‘Der schoot mie wat in de zin. Dat blift den wat hangen.’‘Slim?’‘Ach nee, ik wait t nait. t Wil nait echt weg oet mien kop.’ ‘Vertel! Mout ik buusdouk der bie pakken?’ ‘Ach, wait ik veul. t Is van zo laank leden, mor toch …’ ‘Och heden, nee. Opa vertelt. Hest… Continue reading
Rieks Holtkamp
Platte grond
Nee, dij waarkt hier nait meer. Nije direksie zeg mor. Wie binnen open, joa wis. Hest dien moeke mitnomen zai k. Van 1930! Dij was der aal op tied bie! Lopend? Dat wordt nareg. k Zol doar rechts òfboegen en din vot links. t Puun moutst even vergeten. Dat ligt overaal. Wacht, kinst nog beter… Continue reading
Eldert Ameling
Laankste vraauw
k Heb laankste vraauw ter wereld zain. Dat was leerzoam as n studiebouk. Ien heur hut was ales te klain. Eerst zat zai op grond aargenswoar ien houk. En hou zai dou deur koamer hìnvloog! Kaalmkes aan lopen was heur te min. Zai sprong hoast over ales hìn, aal was zolder nait aal te hoog…. Continue reading