Ast n geweer hest, aander gain verweer
bist grode man. Hest gain woorden
neudeg om tied op te leggen
aan minsken zunder geweer.

Links, rechts, t is die om t even
as zai mor kapot goan aan vrees
veur wat zai t laifste doan haren.

Atjeh, Lidice, Aleppo, Boetsja, Gaza of
aal dij aander goaten in ons onthold,
wie stonnen overaal mit neuze bovenop.

t Zit in ons,
t komt oet ons,
t komt ons oet.

Allinneg in n nije wereld,
zeggen tjoendersleerlingen,
kinnen wie der n inde aan moaken.

t Zit in ons,
aal wat nog kommen zel:
“Tied veraandert woorden,
mor ons minsken nait”, dichtte
Belle van Zuylen al op 27 meert 1798.
Guillotine was al nuver op streek west.
Der is nooit puun genogt veur nije wereld.

Welk aander verweer het
dichterij nog in dizze tied
as woorden zuiken om
t onbeschriefleke te beschrieven.

Paries, 13 november 2015, inde
van n levendege haarstoavend,
n vol terras van La Belle Époque
en lös gebainte op stroade, dreumen
ol goud, lamlöttege lappen van haardstains bloud,
haarstblad dat nooit weerom komt aan bome.

Kroeperij tot bloudens tou, of grenzen
en koppen dicht is gain verweer,
allinneg t volle stroatleven in t zunlicht.

(Op 13 november 2025 was t tien joar leden dat aansloagen in Paries pleegd wurden, o.a. op poppodium Bataclan en op caféterassen. Der vuilen 130 dooien.)