Vandoag is alens te wied om dicht bie die te komen.
Toch mor tegen beter waiten in bie dunen laangs
noar t end van t aailand. Doar is t leeg en stil.
De vuurtoren aan overkaant trilt in de stekende zun.
Boven t zaand schrieven swaalfkes onbegriepeleke taikens
tegen t aivege blauw. Tied het hier naarns gain vat op.
In twijduustern volg ik mien spoor weerom, loat ik die
veur aaltied achter woardast nait te vinden wast.