Mag ik doodgoan op n dag den daank ik mien ogen dij die aan mie zain loaten hebben. Zakt de schare mie over t gezichte op n dag den daank ik de vlam in mien olle lief dij deur de dood hèn veur die braanden blift. Mag ik doodgoan den kin t nait aans of… Continue reading →

Gaaist doe aan t vissen zöchst spullen bie nkaander as t nog baalkeduuster is kikst aal noar dien dobber stillechies op diezulf aan t wotter den kom ik die achternoa onzichtboar op mien fietse zet mie dele op kampeerstoultje wied uut dien zicht nait dat ik van vissen hold boven wotter mit dood in heur… Continue reading →

Bist veuls te groot veur t omvatten die mit top van vinger aanroaken kin ik nooit hou wied of k kiek zo hoog of k op tonen stoan goa k dreum zaachter sunts k mie der bie deellegd heb

Zol k die nooit zain hebben zolst doe nooit n woord mit mie wizzeld hebben zol mien belegen haart nooit sprongetjes moakt hebben

‘Lopst weerom, rechts dat stroatje deur den noar links en lopst der zo in,’ laagt t jonge zummerjurkje noast heur fietse veur t stoplicht as de verdwoalde dichter vragt hou hai in Prinsentoene komt. Hai zugt weer woar e is, woorden zitten of hangen op n baankje of ze liggen laankuut in t gras, hebben… Continue reading →

Mien stim stoekt doe lopst mien leven uut ik hoal allain mien scholders op wat aans as mie der bie deleleggen wait ik nait te doun ik speul n laid van verdrait zet ale roamen open veujoar let mor op zok wachten wos mien moeke zok gain road den schoonde zai t haile huus ik… Continue reading →

rond t uur van middernacht internetten oartslelke stroaten hail wat òf – trekken vèrre gelaifden noar zok tou deur n klik dit is persies tiedstip doarop – kiek – heur gerdien schoft zai bezied – hai zienent – in n vlocht moaken ze oogketakt op kroepòfstaand