Dat der aine weden zol

Onmeugelk, ales te vertellen, zo as
t woarom van dij òfslag en hou of
opgebroken weg in t Pools heurde
noar Latijn. Oekraïne, ain van dij
kaanten, dij kin je mor zo nait
op. Het huifde ja ook nait
New York te weden, gain Noorder-
licht; ik wol gewoon de blaauwste
blaauwtjes vinden bielaangs t pad,
veur soavends bie de tent, om dicht
te doun, en goandeweg te kommen
tot aan t ìnd.
Dat wol k vertellen, ales toch, dat
doe t waiten zolst, doe, of teminnent,
dat der aine weden zol dij t wos,
en vanzulf omreden ik vandoag weer
Kopland las, hou aans haar t zo
kommen kind –