roafelmìnsk

voak loop ik doar. ien bos. wodder bie laans. omgeven deur oetbedòchte roafelmìnsen. zo
oetbedòcht, dat ik mie altied allinneg vuil. allinneg. en òfwezeg.

zo is doar oetbedòchte retoriek dij hoog van toren bloast.
oetbedòchte swaarde hoat dij oetkookt witwast.
oetbedòchte oetzichtlooshaid dij mìnsenresten van spoor schroapt.
oetbedòchte tiedgaist dij hom vaasthòldt aan bròkstokken.
t oetbedòcht verzin dat zich òfvroagt woarom wizzeghaid woar is.
oetbedòchte aalmacht dij bekweem ontkent.
t oetbedòcht geknies dat bloudeloos normoalt.
oetbedòchte zulfdoden dij klaank nait van kleur onderschaaidt.
oetbedòcht opainvolgen dij monddood glimlaacht.
oetbedòchte mitklinker dij homzulf bek snoert.
en oetbedòchte idioot dij stain opnijs baarg òfrolt.

roafelmìnsen binnen zowel jong as old.
nait en aal geboren.
nait en aal dood. voak al weer vergeten. veur bedòcht.

veuraal wanneer t duuster is ien bos

– en t is altied duuster.