terug noar kust *

vandoag gain tied veur aigendunk – ik laip
laangs t wad en wer stil deur rimpellooshaid van t wotter dat doar laag
ruierloos
tegen diekstainen aan

t wotter rustte
zun zaag noar dat berusten

wottervogels bewogen zok nait om nait te versteuren wat nait bewoog
staketselpoalen hillen stand as of pier n rustdag haar

zo bewoog zok niks

ik laip over t wotter mit veurzichtege stappen
kòlle lucht woazemde mien oadem
stilte ien t wotter bewoog nait

doar was ik noamelk baang veur
dat ik kwetsboar leek
zo as ien dij film

ik hol mie vaast aan t ies
en staarf
en zai wat gainain eerder zaag

pas loater toun ik mien ogen opendee
laipen wie soamen verder