Sturven ien t harnas
van bemeten tied
mor niet vergeten.
Opbaargd ien n deuske,
n òfdruk moakt
veur loater, veur ooit.
n Leeg omhulsel
n uutbeten skeletje
van n eens
siddernd leefd leven.
Vol van oasem,
genoten van zunlicht,
wiend onder vleugels.
Met passie deelnomen,
aan de poaringsdrift,
nije generoatsies
voortplant, want
oerdrift overheerst as t
aankomt op overleven
en pas dan …
de geest geven