Waddenzee klaauwt ons aan diek,om t hoes jagt n duvelse wiend.Minsen en daaier vuilen t krektgeliek:der is wat kwiet wat nooit ain viendt. Geld maint dat wie hier nait pazen,toukomst staait swaart ien kraant.Schone handen bomzen op glazen:willen ons lief, ons leven, ons laand. Mor bie ons achter veurdeurzingen zai zaacht over n laive honden… Continue reading →