Strampelnd kwam hai op heur tou. t Kon nait missen: zai droug n rood jaske, persies zoas zai aankundegd haar. n Luk beetje achter de poest bleef hai stoan bie t toaveltje en keek heur ien ogen. Achter t briltje haar zai heur ogen swoar aanzet; t aine wat swaarter as t aander. ‘Doe bis… Continue reading →

Ik leerde hom kennen dou ik op middelboare schoul zat: meneer Jansen. Zo’n ordentelk kereltje; ain om deur n rinkje te hoalen. Twij haltes noa mie stapte hai smörgens bus ien, nikte aan sjefeur en nam ploats aargenswoar veurien. Bie t grote bankgebaauw aan t begun van t stadscentrum mos hai der weer oet. n… Continue reading →