’t Spiet mie Alda,’ zee de man mit brommerhelm op. ‘Hai dut niks meer. Ik snap der niks van. Hai is lest nog hailmoal noakeken.’ Langzoam kwam e weer in t ìnd en veegde zien haand òf aan zien spiekerboksem.
t Wuir aal dokeg en in twijduustern konst weg nait goud meer zain.
Alda zedde zien rolkovver in t gras en rekte zien aarms nog ais.
’t Dut niks jong, ik bin aal slim bliedeg, dast mie zo’n nuver ìnd mitnomen hest. Hou komst nou weer thoes mit dat kepodde ding?’
Baaident keken noar n blaauwwidde Honda 4-takt oet t joar nul.
‘Ach ik kom wel weer thoes. Ik schoef mien plof wel in slootswaal. Den ken e doar gain kwoad. Hier komt toch sikkom gainent meer langes. Den bel ik pa of dij mit t aanhangertje kommen wil. Drukken wie hom doar op en den breng ik hom mörgen wel noar Klaas Frico.’
Alda kon doar wel mit leven. Dou keek e noar weg, dij langzoam verdween in widde slierten. t Asfalt glinsterde van t vocht. Hier was nog asfalt, mor t zol nog slimmer worden. Sikkom honderd meter wieder ston t blaauwwidde bord. Fledderziel stond der in duudelke letters op. Gemainte . . . Dat kon e aal nait meer lezen. Dook zedde deur.
‘Woarom gaaist der toch weer noar tou jong?’
Alda trok wat mit scholders en tikte mit schoun tegen ziekaant van rolkovver.
‘Omdat t nog kin!’ Hai keek veurbie zien kammeroad van vrouger en keek veurbie t stee woar dat n noambord ston.
‘Hm, joa dat is ook wat vanzulfs. En woar komst nou vot?’
‘New York. Of aigenlieks van Halifax. Mor doar ging t vot aal mis. Ik heb doar uren zeten. Tot ’s nachts drij uur. Terugraais was noar Reykjavik en Amsterdam. Dat lukte dus nait. Dou kon ik noar New York. In Halifax wuir stoakt en den lopt alles in schiet. In New York was t ook n bende en deur turbulentie en wait ik wat kwam ik veul te loat aan op Schiphol. Mien haile schema luip in toeze. Tja, raaizen is n kwestie van verploatsen van A noar B en den mout je wieder niks willen.
Go with the flow. Zo as zo voak luip traain hier ook nait op tied en dat was mien geluk. Eerst n Intercity, den toch weer nait. Dou wuir t toch nog weer overstappen in Amersfoort en dou nog n keer in Zwolle. Leste boemel ston kloar in Stad en nou hest mie mit plof tot hier brocht. t Komt aal goud.’
Hai rekte zuk nog n moal oet en gapte van oor tot oor. Dou gaf e zien kammeroad van vrouger n haand.
‘En nou goa ik der maank!’
Kammeroad van vrouger keek weg òf. Der was sikkom niks meer te zain. Dikke grieze dampen.
Alda kreeg zien kovver en luip vot. Hai muik nog eefkes n poar hupkes, zo kreeg e zien rugzak weer goud recht op rug. Raimen sneden nou nait zo in zien scholders. Nog ain keer keek e om, mor zien kammeroad van vrouger was aal verdwenen.
Hailendal verdwenen in t grieze van dizze oavend.

Hai stapte goud deur en ging t bord Fledderziel veurbie. Hai heurde aargens n daipe zucht. t Was nait van hom. Wel zol der hier in t niks nou zo daip zuchten.
Asfaltweg huil op en hai glee sikkom oet in de braggel van t slingerpad. t Spuilde om zien schounen. Weer zoveul dollar noar de knoppen, docht e. Sputters zaten voldoalek op zien dure, trendy, up-to-date spiekerboksem. n Gaslanteern kwam in zicht en zo kon e nog n beetje zain woardat e lopen kon. Bie grasraand langes leek hom nog t beste. Volgende gaslanteerns deden t nait en t wuir n hail geknoei.
Hai rook törf, dij oet schusstainen kwam en vot neersluig. Weg splitste en hai nam oet gewoonte links. Nou luip e wierde op. Hai vuilde t aan zien kuten. Rechts van hom ston kerk. Dat wis e ook. Hai zag hom nait.
Woarom haar e Tally nait verteld over dat gedou? Elke drij joar kwam t weer veurbie.
Groot feest in Fledderziel. n Week van veurberaiden en omstel. Bakken en broaden veur vraauwlu. Stokken snieden en zukswat, mit veul draank. Raait snieden veur t verklaiden, mit veul draank. Gebèlskoppen moaken en vaarven en t ging mor deur. t Wuir n bandege week en den……Ridders tegen Fransosen. Hou kon je t bedenken.
Trommels en floiten en piepkes en dat den urenlaank. Ach ze zol scholders ophoalen. “Living history,” zol ze denken. t Seizoen was sikkom veurbie. Nog eefkes en den … Hai vuilde zuk verplicht om mit te doun en den was e ook weer ais thoes. Wied weg van ale drokte van t waark.
Hier waren gain gaslanteerns meer. Hier braandden lanteerns. Nog eefkes wat wieder en den was e thoes. Zien boksem en schounen kon e wel wegdoun. Doar was niks meer mit te doun.
Bie t stee van Beer zat n kraai aan deur spiekert. Dat was nait best. Zaikte bie de baisten veurvast. Nou mos dij kraai heur weer beter moaken. Dij mos duvel en aander kwoade geesten weghòlden. Mos Tally dit aalmoal waiten. Zol hai t leuven as e vertelde wat er aan aander kaant van t noambord van Fledderziel was?
Hai stapte van t braggelpad òf en luip bie wotterput langes. Dou zedde hai zien kovver omdeel en drukte tegen planken deur aan. Binnen zag e twij schimmege figuren zitten bie t vuur. Zien pa en moe. Moe ruirde in n grode paan. Pa keek in t vuur. Hai snee n gebelschop oet holt. Snibbels lagen overaal op vlouer.
Pa kreeg hom in de goaten en ston op. Mit aarms wied luip e op zien zeun tou.
‘Man, wat mooi dast der bist, ik haar zo mien twievels. t Wordt dit joar meroakel schier.’
Zien moe keek op van heur paan.
‘Zo bist der ook nog keer!’ zee ze en ging deur mit ruiren.
Zien pa goeide nog n törf op t vuur.