veur woar ik omzwien is gien wegenkoart

ik zie wel woar ik mij begeef

ben hier nooit west en wiet gien pad

 

nachts sloap ik sums ien n olle stookhut

onner n brug bij zummerdag

t ken mij niks schillen, k wiet enkel dat

 

ik goan moet woar mien bienen mij droagen;

ben naargens thuus, heb niks te kloagen