veur woar ik omzwien is gien wegenkoart
ik zie wel woar ik mij begeef
ben hier nooit west en wiet gien pad

nachts sloap ik sums ien n olle stookhut
onner n brug bij zummerdag
t ken mij niks schillen, k wiet enkel dat

ik goan moet woar mien bienen mij droagen;
ben naargens thuus, heb niks te kloagen