Aacht menaaiern om deur Stad te raaizen

Per traain

Aan zied, gaauw en middelkerwies hemmel veurtjakkernd over hoge walen
ien blaik licht en constante roes
en “ssssst dit is een stiltecoupé”.
n Gemak as was t Gambia ien schieterijsezoen.
Doch sporend.

Mit auto

Nee sorry, dat kin nait
of non ja: aigenliek nait.
Circuloatsieplan, ontmoudegenstrategie, krap betoald parkeren
renovoatsie van de ring
ainrichtenverkeerd.

Mit n bootje

Dobbernd deur grachten
t snöt van mythische wottermonsters aan koades koukt
kop ien nek, vrougere pakhoezen aangoapend.
n Fleske Chardonnay, Clos Amador bie veurkeur, aan n touwke ien t wotter
Doen vottrapte fietsen as lèste anker.

Ien stadsbus?

Zeker, dat kin
n endje:
wel wil der nait dij geur van natte jassen
en de boemboem oet de doppen van dij roak-mie-nait-aan-puber?
n Harmonica zuchtend over t Wouter van Doeverenplain.

Op fiets?

n Goarkeuken van fietstunnels
heur ondermegen mozaïektegels verschoten van kleur.
Rammelnde brikken quasi-old iezer.
En tussendeur opvallend veul greun
ook omdat din de wienden geliektiedeg oversteken.

Wandelnd

Historische panden en veul Art Nouveau, toch nog.
Donkergreun mit okergeel op d’achterbleven kerken.
Bèlkende riepen: beplak mie nait mit zinloze kauwgum!
En nog veur de Daipenring
n bloar vanwege n sjompnatte sok.

Op scheuvels

Klunend over Ossen, Vis en Groot Maart
dörsteg oetzaind noar kouk en chocomel
kraamp kwekend ien zwikkende enkels.
Stief hopend: t zel deurgoan!
Veurbiegangers negerend dij de woanzin òfwiezen.

Zwevend

Wonderliek licht zunder vermuide vouten
neerzaind op patio`s en dakkrikkende vindicators
zulfs gain verkoldhaidvirus huiven oplopen van aandern
en toch alles zain.
Drone dij hom kapotvlugt tegen Dronkemanstoren.