Ik baauwde dij uut zee, baauwde dij uut zaand
van kromp en wulk, van wat golven geven.
De dood bleef stil, wachtend op et straand
heersend over heur die achterbleven.
van kromp en wulk, van wat golven geven.
De dood bleef stil, wachtend op et straand
heersend over heur die achterbleven.
De zee die geft, komt altied weer
ze zwoer heur traauw veur eeuwegheid.
Mor niet vergees, ze vroeg nog meer;
een diepste wenst die nooit vergijt.
ze zwoer heur traauw veur eeuwegheid.
Mor niet vergees, ze vroeg nog meer;
een diepste wenst die nooit vergijt.
Refr.
Op schelpen leeg, ontdoan van leven
loop ik de lienen van de vloed.
Der was n dreum, der was hiel even
een helder tastboar beeld van vlees en bloed
Op schelpen leeg, ontdoan van leven
loop ik de lienen van de vloed.
Der was n dreum, der was hiel even
een helder tastboar beeld van vlees en bloed
As t wotter dan, zaacht de dunen roakt
et straand verblinkt ien schittering
is alles schoon, stilaan volmoakt
en bistoe ontstoan as herinnering.
et straand verblinkt ien schittering
is alles schoon, stilaan volmoakt
en bistoe ontstoan as herinnering.
Refr.
Op schelpen leeg, ontdoan van leven
loop ik de lienen van de vloed.
Der was n dreum, der was hiel even
een helder tastboar beeld van vlees en bloed.
Op schelpen leeg, ontdoan van leven
loop ik de lienen van de vloed.
Der was n dreum, der was hiel even
een helder tastboar beeld van vlees en bloed.
En loat de zee veur altied blieven
om dij te holden, nooit te loaten goan
dan zal ik de dood et laand ófdrieven
en smiet de schelpen vot uut mien bestoan.
om dij te holden, nooit te loaten goan
dan zal ik de dood et laand ófdrieven
en smiet de schelpen vot uut mien bestoan.
*Laid, schreven veur Tonko Ufkes.