Noar t aailaand

Koap hangt stil noast mie in de wind,

likt te wachten tot e woorden vindt

veur alens wat hai wait van zee en laand,

t zolte wiedeln en t schaarpezaand.

 

Achter mie trekt boot n schoemend spoor

en lost hoaven langzoam op in dook.

Hoog boven dunen wacht aargenswoar

stoar blind en swiegend de olde vuurtoren.

 

Behaalven ik is alens hier vanzulf:

waggels, wind en t wad dij aiveg twievelt

tussen laand en t wotter van de zee.