Ootje is muid, hangt op baank, aarms wied en bainen op toavel. Zai binnen weer vot, de graimerds, de lutje grieptengels mit heur griebels. Heur glerege bakhanden op t glas beduden nog hou mooi t was.
Posts by Jaap van der Molen
Jaap van der Molen
Leeg nust
n Leste smok. Doar gaait zai hìn mit heur kovver vol mit dreumen. Moeke dwoalt deur t hoes dat inainen te groot is en te stil. Diggels van heur kinderjoaren in heur koamer: verweesde poppen, vergeelde posters, n stoapel bouken en n spaigel woaruut zai verdwenen is. Zachies sloet zai deur: eerste tied boudel mor… Continue reading
Jaap van der Molen
Noar t aailaand
Koap hangt stil noast mie in de wind, likt te wachten tot e woorden vindt veur alens wat hai wait van zee en laand, t zolte wiedeln en t schaarpezaand. Achter mie trekt boot n schoemend spoor en lost hoaven langzoam op in dook. Hoog boven dunen wacht aargenswoar stoar blind en swiegend de… Continue reading
Jaap van der Molen
n Olle jas
Joen toal paasde joe as n jas dij waarmte geft bie winterdag en bie regen t lief dreug holdt, woar wind gain vat op krigt. Joen woorden steveg as bakstain, zinnen staark as muren van n hoes, klonken mie in d’oren as wat over was van aander tied en aander oord. Tougelieks spraken joe tegen… Continue reading
Jaap van der Molen
Terras
Hai lusterde noar t giebeln om hem heen, dronk zien glas leeg en kneep zien ogen dicht tegen zun dij langzoam achter de hoge hoezen stommelde. t Gekwetel van de kwakganzen, de fiebelkwinten van de fliemstriekers, muid wer e dervan en mieterg. Vrienden werden altied vrumden wanneer doenighaid indoalde en schaauw in duuster versmoorde. Zunder… Continue reading