veur woar ik omzwien is gien wegenkoart ik zie wel woar ik mij begeef ben hier nooit west en wiet gien pad nachts sloap ik sums ien n olle stookhut onner n brug bij zummerdag t ken mij niks schillen, k wiet enkel dat ik goan moet woar mien bienen mij droagen; ben naargens thuus,… Continue reading →