Wat mout dij moan nou overdag zulfs nog, ons flets zo te begluren, of kin e snachs din host zien draai nait vienden? Dij blaike holle wangen loaten gain hond ien vree. Aaid weer aans optuugd; dun op gloep, of haalfom swaart tot rond en hui, de volle bats zo fel, dat zulfs t bomen… Continue reading
Posts by Reinder Willem Hiemstra
Reinder Willem Hiemstra
Vloudlien veurbie
Onrust heerst, drift dichter stoef bie zee mit vouten op slikken wat blubt, n bobbel vlakte vol gehaimen. t Wiede niks rakt bloud en daibe oadems, let vleugels lös veur sweef van maale dreum noar sloapen. Zoltzee lokt, trekt aan aiveg op en deel rekt hom, roadselt mit wolken en wiend. n Schroal vol belk… Continue reading
Reinder Willem Hiemstra
Lewaaischoet
Nou mos k eefkes noar baank tou, houwel t gain laifhebberij van mie is. Din mor geliek; mit pet en fiets richten dörp. Zo stoareg aan kin k ale binnenpadjes, zuik ze zulfs, om doar laans te snorren. Toch, op dij mörn zag k nog weer n aander stek, woar k volgens mien rechte-lien-dìnken nog… Continue reading
Reinder Willem Hiemstra
Vrij mandoat
Schaarp mos er, vliemschaarp. n Tuun omgooien kon elk, as t mor Swart wer. Nee dit was aans. Hierveur mos je je volweerdeg ien e handen spijen. Het begon aaid met t materioal, de twee groafschoffels. n Smalle, wat langere schop en n wat bredere die korter was, plus noatuurlek nog n holle of bolle… Continue reading