Ik heur die zeggen:
‘Ik dìnk dastoe dìnkst dat ik dìnk …’
t begun rokt ja noar flustern
en t ind noar gestink.

Doe zugst mie dìnken:
‘Wat is t, dastoe dòchst dat ik zee!?’
Doar mokst n maal petret van.
Heb ik gain verlet van.
Doe reerst haard, dammee!

Men heurt mie miemern:
‘Tou, moust nait aal dìnken, mien schat …’
Ik wil die vertedern,
mor doe gierst: ‘Vernedern!’
En dìn heb we t hàd.