Tulp stapte over drumpel. n Grieze koamer. Ales in ambtenoarengries. Toavel mit twij stoulen, ook versleten gries. Gries mit vlekken. Systeemplafond mit deurzakkende grieze ploaten. Hier en doar vrumde broenege vlekken van lekwotter. Ambtenoar wees:

‘Goa doar mor zitten. Dit is aalmoal nait officieel, mor ik wil groag t verhoal heuren. Begriep je?’

Ambtenoar keek mie deurdringend aan. Der zat nog n richeltje hoar om zien gladde kop en zien trui was stukwozzen en haar wat van n bungalowtent. Op zien vingers zaten gele nicotinevlekken. Hai luip op sandoalen.

Ook hai ging zitten en legde zien iPad veurzichteg op toavel. Der zat n eelsk hoesje omtou. Hai speulde wat mit t ding en luit mie wachten. Ik vond t aal goud, t muik nait aal te veul indruk.

‘Wat kin je mie vertellen over Coos? By the way, ik bin Dolle.’

Dat was votdoalek dudelk. Wat kon en wilde ik vertellen over Coos.

‘Hai is vot. Ik heb hom zeker al n dikke vattien doagen nait meer zain.’

t Was n haalve woarhaid. Coos haar ik al n zet nait zain. Kon ook meer dan vattien doagen wezen. Mor ook veul minder. Ik luit t zo. Dolle keek mie aan.

‘Dat is ons ook dudelk worden. Doarom vroagen we wat minsen om inlichtens.’

Ik luusterde noar t leste woord ‘inlichtens.’ t Bleef in mien oor hangen. Inlichtens.

Haar ik inlichtens?

‘Tja, Coos woont aal joaren in zien container achter op n kaamp gruin laand. n Wildernis van wonder en geweld. En wat e doar aalmoal oetvret. Tja, dat wait ik ook nait. Ik snap sums nait, hou e dat aaltied mor oetholden kin doar. t Is nogal primitief.

Gain wotter, gain stroom, aigenlieks niks. Mor hai kriegt t nog aal veurmekoar. t Is n ainspaanjer. Hai gaait zien aigen schaive gang.’

Inlichtens genog zo, docht ik der achteraan.

‘Wanneer hest hom veur t lest zain?’

‘Zee k toch, twij week leden. Mit fiets was ik en dou kwam ik der langes en dou heb ik nog n zetje bie hom zeten. Hai haar brannekkelsoep moakt en doar heb ik nog wat van had. Ik was gammel. Mor echt lekker was t nait.’

‘Hou was e dou?’

‘Gewoon Coos. Zo as aaltied. Drok mit niks. Hai was appels aan t dreugen. Dij haar e kregen bie n boer en hai was n stoul aan t moaken van dikke bielzen. n Vrumd project, mor dat het e wel voaker. Coos was gewoon Coos. Aaltied projecten.’

‘Was e goud gezond?’

‘Coos is aaltied goud gezond. Dij is nait zaik te kriegen. Ik kin mie nait heugen, dat e ain dag mieterg west is.’

‘Wieder nog wat te melden over hom, meneer Tulp?’

‘Ik zol t nait waiten, meneer Dolle.’

‘Den loaten we t eerst zo. Mocht e weerom kommen of contact zuiken, den wil ik dat wel groag waiten. Akkoord!’

Ik was akkoord, omreden dat ik dat stomme grieze hok oet wol. Vief menuten loater ston ik weer boeten. Ik kon weer daip oademhoalen. Wat n onzin, om mie hierveur te vroagen. Of zollen ze wat willen?

Dou ik Stad weer oet was en midden maank botterbloumen en aander frisgruine kleuren van t Cornelis Jetses-landschap ree, kreeg ik n picknicktoavel in t zicht.

Ik zedde fiets op stander en ging boven op toavel zitten. Vouten op t bankje. n Meulentje draaide en swaartbont vee lag wat te doddern noa n vreetpartij in t nije gras.

Dolle kon de pot op. Vrijdag was ik nog bie Coos west. Hai haar mie verwelkomd mit zien gebulder.

Ik was neerstreken in n fauteuil oet t joar nul midden maank keezebloumen.

‘Wat bist aalmoal aan t oetvreten Coos?’

‘Luuster Tulp, ik hait gain Coos meer, Vanaf nou hait ik Simon.’

‘Simon?’

‘Persies doarom. Most aigenlieks Simeon zeggen.’

Hai was mit beton in de weer. Achter hom midden maank roegte ontston n piloar van betonblokken. t Was nait hailmoal slicht en recht, mor ik zag dudelk, dat t gevoarte aal wel drij meter hoog was.

‘Loat mie roaden Simon, eh, Simeon. Doe gaaist op aineg moment op dat baauwsel van beton zitten. Hou hoog mout e worden?’

‘Joa man, ik wil de rest van mien leven doarboven zitten. ‘Top of the world’. Ik wil der nog twij meter bie op hebben.’

Ik nikkopte wat en bekeek t baauwsel. Hai stak zien graauwe kolenschoppen in lucht en reerde: ‘Ik wil mie terugtrekken oet dizze wereld. Ik bin der kloar mit!’

Hai revelde nog meer teksten. Ik luusterde vanoet mien leren stoul en kreeg n schilderij van Willink in gedachten.

n Manspersoon mit board en haalfkoale kop zit op n piloar van marmer, mit achter hom swaarde wolken. Daip beneden de resten van n tempel ligt n stad. Doar staait de wereld in braand. Simeon kikt haalf verschrikt omhoog midden maank grel zunlicht. In Arnhem haar ik t schilderij zain en wuirst der kel van. t Was om hail baang van te worden.

Ik propte t schrikbeeld van Willink weer vot.

‘Den kom ik zeker ale doagen veurbie om die wat te vouern. Puutje mit brood aan taauw omhoog.’

‘Oh joa, wilst dat wel doun?’

‘Nou, dat wil ik wel, mor dij Simeon ging vatteg doagen nait eten. Boetendes ging e nait zitten op zien piloar, mor bleef ook nog mainste tied op ain bain stoan.’

Hai schudde zien bos hoar en trok zien grode haand deur zien board.

Coos, dij nou van Simeon haiten dee, vuil stil. Hai keek noar zien zakken mit portland.

Ik dee der ook t swiegen tou en plukte n widde schaarm van n keezebloum. t Rook echt noar veurjoar.

‘Hou komst aan aal dat geld veur dat betonnen gevoarte?’

Simon, dij op n piloar zitten wol, streek deur zien hoar en laagde.

‘Ik heb n peerd verkocht. Ik heb der n smak geld veur kregen.’

‘En den gaaist beton kopen om n dom baauwsel te moaken. Ik haar die wiezer docht.

Man, aan t verkopen van zo’n peerdje hest meschain wel genog veur n joar of laanger.’

‘Ik heb niks aan geld, ik wil dit doun. En doe holst mie nait tegen, doe, doe kounavvel!’

As e zo begon, mit kounavvel en zukswat, den wast gaauw doan.

Wie dronken swiegend nog n kop braauwsel, dat hai steevast kovvie nuimde.

‘Ik mout hier vot,’ zee e bedachtzoam. Hai smeet zien leste beetje joegel over grond.

‘Hou is dat den?’

‘Ik krieg aalgedureg braiven van pervinzie en gemainte. Ik mout hier vot. Ze willen dit aalmoal slicht moaken en der n weg dwaars deur leggen. Hier heb ik de poaltjes.’

Hai wees mie n stoapel latjes mit n glìnde rooie kleur op ain ìnd. Piketpoaltjes.

‘Hou komst doar den aan? Hest dij weer oet grond trokken?’

Hai nikkopte mit n getwinkel in ogen.

‘Ik krieg aalgedureg braiven.’

Vrijdag haar ik hom nog zain. Meschains was t nait zo roar om nog ais bie hom te kieken. Ik haar mien twij Sultana’s op en mien pakje drinken was ook aan de lat.

Ik ging bie Coos kieken dij nou Simeon worden was. Of meschains was t al weer aans. Twij joar leden wol e Robin Hood wezen en luip e in n gruine maillot.

Rieke lu overvalen en t geld aan aarme lu geven was niks worden. Dou der drij grode goaten in maillot vuilen, was t verhoal oet.

Dit gedou mit zien Simeon wuir ook niks. t Gevoarte, dat e aan t baauwen was zol eerdoags vanzulf omdondern en den zol e wel weer wat nijs verzinnen. Of kreeg hai t echt goud aan de stok mit gemainte. Den mos e doar vot en den zol t goud battern.

Ik trapte bie Woltersum wieder bie t Eemskenoal langes. Dat brocht mie in n rechte lien noar Simeon, dij aigenlieks van Coos haiten dee. Bie viskroam nam ik hom nog twij heerns mit.

Achter de grode groansilo van cooperoatsie begon t riek van keunenk Coos.

Ik zag de koekoek vlaigen en der siddeltopten wel n haile bult kraaien boven zien keunenkriek.

t Zinde mie nait en ik vloog holder de bolder over ree noar plek woar t wonder gebeuren zol. Piloar was aal weer n stuk hoger worden. Ik zedde mien fietse op stander en ruip zien noam. Eerst noam woar e zien haile leven noar luusterd haar. Dou dat niks opleverde ruip ik van Simon en Simeon. Kraaien gaven antwoord in koor. t Heurde naargens noa. Ik vruig mie beetje bie beetje toch òf woar dij slaif zat. Hai was nog aan t baauwen west, omreden dat der grode puten mit snelbeton lagen en t raive hinter en twinter in rondte lag. Der lag n ledder in t hoge gras.

Ik draaide rond mit mien pakje mit heerns. t Stonk noar siepels.

Ik keek noar n groot vat mit beton.

Der staken nog twij bainen oet. n En n haand as n ieselk grode kolenschop. Hier en doar zagst ook nog n stuk van n sjaal en wat hoaren. Ik smeet heerns overzied en trok aan dij grode haand. t Beton gaf gain millimeter mit, wat ik ook dee. Ik kreeg mie n stuk holt en beukte in dat grode vat. t Dee zeer van mien haanden tot mien scholders. Dou ging ik eerst mor ais in zien nijste aanwinst zitten. n Grode stoul van bielzen.