Gaanzen

Vannijs vlaigen gaanzen mie over t dak
n joar is mor zo oet tied
benaauwd luuster k noar heur gegak
zai heur jaskes, wit as kriet.
Heur dronevlucht komt mie ververend veur
over winterlaand mit doodsgevoar
wat der mor komen mag – zai goan deur
ik durf nait; neem enkel woar.
Vrouger raaisde ik wied vot mor nou
vuil k mien olde, muide bonken
hou dichter noar t ende tou
hou minder t laand wil lonken.
Gaanzen vlaigen over deur winterkòlle lucht
n kerel ien t swaart swaait mit zien zaais
ik haar om hom nait thoesblieven huft
mor goa asnog aan raais.