Henk Puister
Oekraïne meertmoand 2022

onder duuster draaigende
wolkenluchten vlaigen
stromen van onschuldegen
vuurbaang noar aal kaanten
om te vluchten in d’open aarms
van d’waarmhaartegen

woanzin sluig in
bie man doodzaik
deur machtsdenken en achterdocht

grofstaarke ferwailen knuvvel
omklemt en smoort hoast
t verweesde kind
mit ogen van wat heb ik misdoan
vertwieveld is t
noar uutzicht op zuik

Rieks Holtkamp
Odessa

Odessa schoot mie
weer in t zin. k Haar
n verhoal van Isaak Babel
lezen, hou hai as kind
veur etaloage ston
van Madame Rozali,
jarretelwinkel. Dreumer.
Oorlog was al in 1916 begonnen.
Odessa is n aldervreselkste stad,
schreef Babel: elkenaine wait
hou of zai doar Russische
toal vergraimen.

Ids Vlieg
Blaauwgeel

Knalgeluden mietern op n stad,
grode markt is n hail daip gat.
Dörp het zien mìnsen verloren,
kerkie staait der zunder toren.

Blaauwgeel, dappere kleuren,
mit rode vlekken, dikke scheuren.
Riekdom jagt armoud op de vlocht,
t vuur stinkt in de graauwe locht.

n Dikke bere mit n zoere kop
vret t laggen van lutje kinder op.
Veur zoveulste moal gaait t te keer,
de gruppe is gain grinse meer.

Reinder van der Molen
Oleg oet Moskou

As jonkje van 9 heurde hai ien 1956 over soldoaten ien Boedapest
‘Onze jongens kinnen dij Hongoaren makkelk aan’ zee zien pa
Op zien vroag ‘Woarom vechten?’ kreeg Oleg gain antwoord

Ien 1968 zat e ien Praag as slicht soldoat op n dikke tank
zag op n groot plaain n man homzulf ien braand steken. Op vroag
aan zien sergeant ‘Woarom binve hier?’ kwam gain antwoord

Ien 2022 pebaaiert hai zien noaberske te troosten. Zai kreeg
net bericht dat heur zeun ien Oekraïne omkommen is. Op heur
vroag ‘Woarom mos e doar noar tou?’ wait Oleg gain antwoord

Jonkje, jongkerel, ol man oet Moskou
Heur vroagen blieven dezulfde
Antwoorden ook: gain

Ingeborg Nienhuis
Hier stoa ik

Mien rug is moakt om recht te holden,
al vaalt ook hemel swaart oet lucht.
Mien handen binnen moakt om heur te vòllen,
as t aargste löt ons levens ien vlucht.

Zoad wordt zaaid, mor zel nait bluien;
scharloaken is t ains zo golden laand.
Woar hai kin zel beus ons muien –
vermotjakt ons, brekt elke baand.

Dij mie laif binnen lait ik goan:
vraauwlu, kienders ainege kaans.
Mor ik blief tot aan t lest tou stoan.
Ik stoa hier, ik kin nait aans.

Alie de Vries
Claudia en Olga

Eerst ongeleuf dan woede
Kalasjnikov en Molotov stoan kloar
tanks deur de stroaten, raketten, radioactiviteit?
angst.

Der wordt roepen
goa vot, goa vot … loat alles achter
man, kat, klok van ‘didus’ , naaimandje van ‘vlasnyy’
kom hier!

Ze vluchten
ien n auto over grenzen
Roemenië, Hongarije, Tsjechië …
Nederland, Assen … MYR

(didus = opa; vlasnyy = oma; myr = vrede)

Reinder Willem Hiemstra
Brouderkamp

d’Oekreïn, o-Oekreïn.
Waist wa’k zai,
Waist wa’k vien!
Kraab, dij maint
dien dikke bruier;
ogen te kop oet.

Zel e leren
zel e waiten,
schoamlap.
Houzo hier
heerboas!

Harry van Velsen
loopgroaf

k loop achteroet din zai k woar k wèst bin
din weer veuroet noar wat te wachten staait
k bin benijd noar wereld om mie tou

aan raand van verte staait n keerl
ien troosteloze omgeven en kolle
vernaauwde blik verstainde grijns:

‘allain mien geld mien macht zel heersen
as ien vrouger tsaar verbeelns
minsk is doarbie n overbodeg goud
n bieprodukt geschikt veur t massagraf’

keerl kiekt noar lege woanzin om hom tou
wil gain herinnern aan zien doden
mor veur hom oet is t pad veur aiweg graauw

Rieks Holtkamp
Vluchteling

Der is n labyrinth
veur die oetzet.
t Is even zuiken.
Stel die gain
gruine hegen veur,
laiver puun, rook, aaske,
kepotte bruggen. Kinst
naargens noar tou,
behaalven in dien dreumen.
Mochtst toch nog gelok
in rugzak hebben
din ligt der n mien
op dien pad. Mor
bist der wel oet.

Reinder Willem Hiemstra
Holle ogen

Groanschuur
mout bewoard.
Korenvelden nait
òf te kuren – te poazen.
Gain stee veur braand.
Kiek oet veur holle ogen!
Haail wereld haalf
aan run, op kledder.
Wel pien dut
mout waiten,
gain pad weerom.

Nane van der Molen
Hoop op ais

Splinterd glas en puun ien graauwe stroaten
van kepot schoten roamen en muren
òfzain en lieden liggen rij te pronk
het vree stried hier din veurgoud verloren?

krombogen lu lopen vleden te zuiken
maank aal dij diggels van oorlogsnaacht
gain kaans vernaild geluk terug te vienden
aal dat achter bleef is dood of stuk

boven baauwvalen ien braanderge lucht
bloazen bloots kraaien kèlle kraaikesmars
mor ais zel vredesdoef hier weer vlaigen
boven t gele koorn ien blaauwe lucht

Reinder Willem Hiemstra
Aansloagen

Hoe dan, moet k me gedroagen,
wanneer de nood komt aan de man?
n Wereldburger ien de ban,
verkrampt en machteloos, aansloagen.

Hoe pakken we die rötters dan
as ales braandt tot ien e groaven.
Het vuur opstookt wordt deur de broaven
en hel en dood is veur maaljan!

Hoeveul leed kin n hoofd verdroagen
van pakweg n gemiddeld mens?
Woarzo lijt hier veur ons de grens,
zunder schulden boetes vroagen!
Wel beoordeelt dat op t lèst.
Elk dut toch zien gloepenste bèst.

Rieks Holtkamp
Tapijtvlechter oet t Kremlin

k Heb der gain woorden veur,
zegt dik tachtegjoarige man
bie t zoveulste lochtalaarm.
Aal om hom tou aan groezelementen.
Wie zain schokkaaiern
in zien ogen; wie heuren
nait te beschrieven lewaai
in zien oren en wie heuren
tapijtvlechter oet t Kremlin,
nog aaid ‘bevriend staatshoofd’,
zeggen dat Oekraïne nait
bestaait, dat fatteg miljoen
minsken gain recht hebben
op aigen doun en loaten.
Dij mouten onder t tapijt
veegd worden en doarom
leggen zien piloten, traind
in Aleppo, bommentapijten
over stad en ommelaanden.

Reinder van der Molen
Grootvoader Igor

Tsjetsjenië-veteroan, infanterist
rechtervout is hom òfschoten
kon tot zien pensioun
oardeg mitkommen as
boukholder twijde klas
bie t Russisch spoor
Facetimet vanoet stille kaant
van hoavenstad Rostov mit zien
joarege klaaindochter Anichka
dij aanderkaant grins woont,
ien n dörpke bie Marioepol
As verrassen leest e heur n
zulfschreven sprookje veur
over eekhoorn en havik
Hai kin t mooi zeggen
t wichtje is ain en al oog en oor
Op t moment dat vogel richten
t broene springertje doekt
klinkt ter n knal,
springt zien schaarm op zwaart
en is t geluud vot
‘Schane’ röpt grootmoe
‘k Heb die t voaker zegd,
en t was vanmörn ook op t nijs:
dij Amerikoanse tillefoons
deugen nait.’