Mit leesbrille op puntje van neuze slagt e bladzie van kraande om en leest achter zien kop kovvie. Zaikenhuus wil hom geern zain, mor veurdat e dij kaand’ uut stevelt, wil e eerst de kracht indrinken van cafeïne in resteroatsie van station. Hai zit aan n lange toavel. Hom schuuns tegenover zit n fien, jonk wicht. Zai dragt n brille en heur smale heufd is bedekt mit n douk. Verdaipt in heur leerderij is ze. Pepieren om heur tou en n iPad veur heur. Aalgedureg schrift ze wat op. Hai vernemt dat ze hom bie zetten tou d’ooghouken uut aankikt en zok den gaauw weer over heur studiematerioal bogt.
As zai stoan gaait en aanstalten moakt om heur spullen bienkaander te zuiken, vragt e: ‘Aan de studie?’
Zai trekt mit scholders en heur vrundelke ogen kieken hom aan van: wat bedoulst? Den moakt hai heur rusteg dudelk wat of e uut belaangstellen groag van heur waiten wil. In heur beste Nederlaands, deurspekt mit Engelse woorden, vertelt zai dat ze in Stad geneeskunde studaaiert. Zai mout zok ons Nederlaandse toal zo vlug meugelk aigen moaken, zodat ze mit patiënten proaten kin. Hai vragt of zai onze toal nait stoer vindt. Zai nikt van joa. As mìnsen mor langzoam tegen heur proaten, den lukt t heur wel om ze te volgen. Mor mainsttied gaait proaterij te rad en den is ze de droad kwiet. Mor zai wil t leren, hou den ook. Hai maint dat ze oardeg op glee is, want hai maarkt waaineg fouten. Zai glimlaagt beleefd: ‘Thank you.’ Saoedi-Arabië is heur laand van geboorte, geft zai hom beschaaid as e der noar vragt.
Den is heur vroage aan hom woar hai votkomt. Meschien denkt ze van n aander planeet, want heur ogen glieden over zien kraande van pepier. Hai antwoordt dat e in Nederlaand geboren is, in pervìnzie Grunnen woont en zien haile levent, al meer as zesteg joar, is d’gemainte Hogezaand-Sapmeer zien woonstee. Nait alles van wat e vertelt krigt zai votdoalek mit en den gaait e over in zien beste Engels. Hai mout den wel ais zuiken noar d’juuste woorden. Zai stekt heur spullen in heur scholdertazze. Konst mien klaaindochter wezen, gaait t deur hom hìn. Zai wìnst hom n mooie dag tou en n goie raaize, woar of e den ook noar tou goan mag. k Goa noar d’mìnsen dij zok gelukkeg priezen zellen dat ze die dommeet as kollegoa begrouten maggen, is zien gedachte. Hai wìnst heur sukses tou mit alles en vougt deraan tou dat e hoopt dat zai gezond blieven mag. Vroagtaikens van heur kaande. Wat bedoult e? In t Engels vertelt e wat e heur van haarten gunt. Zai nikt van dat ze hom snapt, mor hai twievelt of t wel zo is. Den stekt zai n haand noar hom op en verdwient.
Net weer thuus springt zien graauwtoede vot bie hom op schoot en kikt hom stief aan. Leste tied het hai gain vree van heur. Hai huft kont mor aan de zitbaanke te zetten of hup ze is al bie hom. Poezen in ale soorten het e had, mor dij graauwtoeten waren aaltied t aanhoalegst en t mainst mitvuilend. Wilst d’uutslag van t onderzuik waiten, mien ol wiefie? Hai plukt n plusie tou heur snorhoaren uut. Zai slikt de troane van zien haand. Ook as der gain troane meer is, slikt poes nog aal.