Duustere stiekelhoartjes net boven vinsterbaanke uut nog nait meer as n poar stappies allain kin hai boeten lopen mor op zien zwaaihaandjes van bovenwonen schuuns tegenover geef ik veur mien koamerroam mit twij aarmsvol antwoord wat t haimlaand is van kinds moeke t kin nooit te wied vot wezen
Posts by Henk Puister
Henk Puister
n Dooie dag
t Is zundag. Nou mout ik mien pakje aan. Ik mag mie nait voel moaken. Zundoagse broek dij heurt bie mien zundoagse jassie is n pakje. Henkie trek dien pakjejassie aan. Den staaist der netjes op. Pakjejassie belaggelk woord. Moe kamt mien hoar mor dat zit toch zo weer in toeze. Ik wil noar boeten… Continue reading
Henk Puister
Brommels
Aan terras op drijsprong in vekaansiedörp woar zunne weldoadeg schient dizze zotterdagmiddag loat let n laange, hoarege man mit hippie-uutstroalen tegen zien gezelschop aan toavel noast onzent dialekt woorden smui over lippen rollen. As hai t het over plukken van brommels word ik inains t bliedeg kind om t vergeten woord brommels dat hail mien… Continue reading
Henk Puister
Guster en vandoage as n vlinder
Guster zeest mie dast meschien nog veur mie aan gaaist. Haarst weer d’haile godgaanze dag staarvensmuideg op d’baank legen, mor dat was guster. Vandoage zwaait dien vrije aarm hemelhoog hosanna ast mie op dien zulftrapper elektries in d’muide vlogst op dien geluksfietse. Kreegst hom morzo kedo om aal dien oproem – noawaark veur aine… Continue reading
Henk Puister
Mit open aarms
wacht mor kindbaalkeduuster as nouzel t nait blievent wordt gaauw aansdou mor denken om mien woorden werachteg staarvenswoaraanderdoags brook zunne deurt dichte dek van wolkerijmit zo’n krachtof mos zai kostdermit binnenhoalen stroalde zunnedeur kindertroanen hènlösde voele vegen opvan graauwtoetwaangen te vroug is zaimien moe opnomendeur t liggoamvan d’hemelmit open aarms ik was gain kind meer
Henk Puister
Dood geluk (Israël – okt. – 2023)
Aansloagen.Zai gilt en giertmit haanden hoog noar d’offikkende helvan de vuurzeehemelom n flaauwe glaansvan heur pasgeboren, ainegst kind. Tussen puun van gebaauwenstroekelt zai over stainenmit hènter en twènterlözze aarms en lözze bainenklampt zai ontwrichte wezens aanvan help, help mie in vredesnoam zuikennoar mien pasgeboren, ainegst kind. Zai boegt zokover t kettentjeom kinderhaals,drokt heur gezichtein verbraande… Continue reading
Henk Puister
Femilieverbaand
t Is dinsdag 13 september 2016 in d’loade middag. t Was d’haile dag om te smoren zo hait. Radio haar t over de haitste septemberdag ooit. d’Hètten zol joe mor zo bie d’haals kriegen kinnen en wurgen joe. Ofschoon t nog slim waarm is, kinst op dit tiedstip van d’ongewone dag al wat beter in d’wereld… Continue reading
Henk Puister
Oorlog en aiwege rust
Joarenlaank woonde ik noast n echtpoar op leeftied: Tilman en ‘vraauw’ Tilman. Dou ‘vraauw’ Tilman onverwachts op n bloudhaide zummermiddag overlee en heur man Haarm allain achterbleef, was t om en bie vief maai aaltied roak mit hom. Of beter zegd: goud mis! Den dee hai mie, stoande in zien achterdeure, gewoontegetraauw weer zien staarvensbenaauwde… Continue reading
Henk Puister
t Nije leven
vannachts ruip mie de zummer in mien sloap noar d’open aarms van de stad de huie stroaten, plaainen, museums, kerken, kattedroalen en de cafés boordevol knuvvelpertijen en meziek in bloumriek majeur van endelk endelk verlöst gain swaart- en gain piskiekers meer mor wie vlagen en de hoaren van de fietsende studentes uut ale windstreken wappern… Continue reading
Henk Puister
De swaarde tazze
De tazze heurt ontegenzeggelk bie mie zeggen ze zunder bin k nait compleet blift de tazze achter in n winkel komt e toch aaltied bie mie thuus weerom òflopen nacht ik sluip daip was de tazze aan d’raaize mit traain vanmörgen wachtde hai veur mien deure mit n koartje n noam en n adres ik… Continue reading