Guster zeest mie dast meschien nog veur mie aan gaaist. Haarst weer d’haile godgaanze dag staarvensmuideg op d’baank legen, mor dat was guster. Vandoage zwaait dien vrije aarm hemelhoog hosanna ast mie op dien zulftrapper elektries in d’muide vlogst op dien geluksfietse. Kreegst hom morzo kedo om aal dien oproem – noawaark veur aine… Continue reading
Posts by Henk Puister
Henk Puister
Mit open aarms
wacht mor kindbaalkeduuster as nouzel t nait blievent wordt gaauw aansdou mor denken om mien woorden werachteg staarvenswoaraanderdoags brook zunne deurt dichte dek van wolkerijmit zo’n krachtof mos zai kostdermit binnenhoalen stroalde zunnedeur kindertroanen hènlösde voele vegen opvan graauwtoetwaangen te vroug is zaimien moe opnomendeur t liggoamvan d’hemelmit open aarms ik was gain kind meer
Henk Puister
Dood geluk (Israël – okt. – 2023)
Aansloagen.Zai gilt en giertmit haanden hoog noar d’offikkende helvan de vuurzeehemelom n flaauwe glaansvan heur pasgeboren, ainegst kind. Tussen puun van gebaauwenstroekelt zai over stainenmit hènter en twènterlözze aarms en lözze bainenklampt zai ontwrichte wezens aanvan help, help mie in vredesnoam zuikennoar mien pasgeboren, ainegst kind. Zai boegt zokover t kettentjeom kinderhaals,drokt heur gezichtein verbraande… Continue reading
Henk Puister
Femilieverbaand
t Is dinsdag 13 september 2016 in d’loade middag. t Was d’haile dag om te smoren zo hait. Radio haar t over de haitste septemberdag ooit. d’Hètten zol joe mor zo bie d’haals kriegen kinnen en wurgen joe. Ofschoon t nog slim waarm is, kinst op dit tiedstip van d’ongewone dag al wat beter in d’wereld… Continue reading
Henk Puister
Oorlog en aiwege rust
Joarenlaank woonde ik noast n echtpoar op leeftied: Tilman en ‘vraauw’ Tilman. Dou ‘vraauw’ Tilman onverwachts op n bloudhaide zummermiddag overlee en heur man Haarm allain achterbleef, was t om en bie vief maai aaltied roak mit hom. Of beter zegd: goud mis! Den dee hai mie, stoande in zien achterdeure, gewoontegetraauw weer zien staarvensbenaauwde… Continue reading
Henk Puister
t Nije leven
vannachts ruip mie de zummer in mien sloap noar d’open aarms van de stad de huie stroaten, plaainen, museums, kerken, kattedroalen en de cafés boordevol knuvvelpertijen en meziek in bloumriek majeur van endelk endelk verlöst gain swaart- en gain piskiekers meer mor wie vlagen en de hoaren van de fietsende studentes uut ale windstreken wappern… Continue reading
Henk Puister
De swaarde tazze
De tazze heurt ontegenzeggelk bie mie zeggen ze zunder bin k nait compleet blift de tazze achter in n winkel komt e toch aaltied bie mie thuus weerom òflopen nacht ik sluip daip was de tazze aan d’raaize mit traain vanmörgen wachtde hai veur mien deure mit n koartje n noam en n adres ik… Continue reading
Henk Puister
Haar alles zo’n netuurlek verloop
Woar ik zo staarvensallenneg in mien huus van Madurodam d’haile doagen mit dounde bin – vragst doe. Ik ploats n komma, vervang n woord – moak n Heufd – letter van n klaaine – zet n strepie van verbinden. Veul vroagtaikens ??? Den zet k n punt achter de dag. De laange winter wacht –… Continue reading
Henk Puister
Denk mie gelukkeg denk ik
k Denk mie gelukkeg achter schriefbero in koamer pènne over pepier poes heur woakzoame ogen achter de bloaren aan dij jagd worden deur de wispelturege wind van d’haarfst. As vaastroest in vìnsterbaanke zit daaier beeldstil tussen n foto in n liestje n olde plant in n pot denk ik mie gelukkeger deur mien jank noar… Continue reading
Henk Puister
Aiweg mien eerste wichtje
Moeke dut deure van slöt zo-as in theoaterzoal gerdienen openschoeven en doar staaistoe in dien kreukelg jurkje voal van kleur rooie randen om dien wotterogen in dien hoar veul knuppen van zieleghaid wait k nait wat of ik dou k zol veur die klappen mouten om dien traauw aan mie k zai dien begleerd gezicht… Continue reading