Waddenzee klaauwt ons aan diek,om t hoes jagt n duvelse wiend.Minsen en daaier vuilen t krektgeliek:der is wat kwiet wat nooit ain viendt. Geld maint dat wie hier nait pazen,toukomst staait swaart ien kraant.Schone handen bomzen op glazen:willen ons lief, ons leven, ons laand. Mor bie ons achter veurdeurzingen zai zaacht over n laive honden… Continue reading
Posts by Ingeborg Nienhuis
Ingeborg Nienhuis
n Olle vos
Strampelnd kwam hai op heur tou. t Kon nait missen: zai droug n rood jaske, persies zoas zai aankundegd haar. n Luk beetje achter de poest bleef hai stoan bie t toaveltje en keek heur ien ogen. Achter t briltje haar zai heur ogen swoar aanzet; t aine wat swaarter as t aander. ‘Doe bis… Continue reading
Ingeborg Nienhuis
Meneer Jansen
Ik leerde hom kennen dou ik op middelboare schoul zat: meneer Jansen. Zo’n ordentelk kereltje; ain om deur n rinkje te hoalen. Twij haltes noa mie stapte hai smörgens bus ien, nikte aan sjefeur en nam ploats aargenswoar veurien. Bie t grote bankgebaauw aan t begun van t stadscentrum mos hai der weer oet. n… Continue reading