t Veujoar dringt zok aan ons op in begunnend blad, n eerste kepotte aaierdop, krookjes huvernd in kolle wind as ok ik. Naargens heb k rust. t Zwait brekt mie oet as k aan zummer denk, hou of t leven weer om zok hìn griepen zel. Der is gain verweer tegen netuur dij kroon zetten… Continue reading →

k Wol die zain onder mien leste loakens as op ons eerste dag. k Kon die zain deur roamkes van autometiek: doe achter kroketten, ik der veur. k Wos nog nait of k frikandellen wol of nasibalen. Doe daanste mit mie mit. Dien ogen, wos k, was aal wat k wol. Achter t dubbel glas… Continue reading →

(Met dank aan Lucebert) Aal meetboar is breekboar, weerloos tegen tsunami’s van algoritmes. Zelst dien zulf verlaizen ast veurspelboar bist.

Wat nog aan t licht kommen mout is nog nait te zain, liekt wel of t laand locht en licht rogge toukeert: weerbarsteger, grammiedeger wordt gain zoad ontvongen, glimt klaai zo dat licht der op òfkitst, dat gain minsk zok hier woagen wil. Dizze voren, minskenwaark op schaaiden van eerde en woater, licht en duuster… Continue reading →

Bist der nait. Doeven drinken oet schoale woar Jehannes de Deuper zien kop in leggen kind haar as Salomé hom nait te vlog òf west was. Bist der nait. Rollen kinder op skateboards tegen duuster over t tegelpad op hoes aan as aanrollende dunder. Bist der nait. k Wol kop ok wel in schoale leggen… Continue reading →

Hoog boven zee, k zol gain aander stee waiten om dien stem te heuren, om noar woorden te zuiken in t krieten van onweersvogels as zai as schoem over rotsen stoeven, zolde locht mie van gelok kele òfsnidt, störm deur pienbomen snoavelt en stad wied onder ons, nog wieder vot astoe nou vot bist. Hou… Continue reading →

Leste doagen van september. Zunnebraand. Keukenpepier tegen muggen over t glas mit rooie wien in koalende toene. Haarst komt dichterbie, dreug blad al meer om mie tou. Grauwkoppen tjingeln mie veuls te veul. Zummer kropt mie minner onder t vel as wenst noar waarmte van dien lief.