t Was n ritje van zes menuten. Traain stopte zo as altied op t station van Delfziel. Elk dij over was as passagier stapte oet. t Was votdoalek overaal leeg. Dommit zol machinist noar veurkaant lopen van zien traainstel en weerom rieden noar Stad.
Ik hoalde de broene enveloppe teveurschien bekeek de braif nog n moal en las. n Haile hoop blabla. Braif was nog aal dwingend opsteld. Der zat ook n koartje bie en doar ston t op: “Neem traain van 14.16 u. en blief zitten. Ik zai die!!!”

Ik bleef zitten en wachtte. Zol der aine kommen om mie te hoalen?
Boeten was aan linkerkaant nog n opstelplek veur traainen. Ik kon mie nait heugen, dat zukswat nog gebeurde. Der kwam nog wel ais n dikke diesel mit n sliert wagons aan, mor dat was ook alles. Ik keek op mien horloge en docht der over om toch mor oet te stappen en ais op t perron te kieken of doar aine op mie ston te wachten.

Net dou ik besloten haar om oet te stappen, kwam der bewegen in traain. Hai trok op en verboasde mie dizze keer. Mit n rusteg geschommel ree mien traain deur hoaven en zo Delfziel oet. Woar ik maistied op fietse kwam, ree ik nou in traain. Hou gek kon t nog worden!
Ik ging der ais goud veur zitten. Dit was ja singelier en dit overkwam nait elk en ain. Wie gingen veurbie de sluzen en mit veul gegier en gepiep reden we bie ale febrieken langes. Ik luit aal dij technische wonders aan mie veurbie goan en wol wel twieveln aan dizze momenten. Ree ik over n stuk spoor, woar wieder noeit gainent kwam? In n traain van Arriva? Voart ging der oet en traain stond stil.
Deur de luidspreker klonk allenneg:
‘- Heveskes. Passagier nou oetstappen.-‘

Ik ging noar t balkon mit schoefdeuren en drukte op t gruine knopje. Boeten was n perron moakt van eerappelkistjes. Dou ik op begoane grond ston, trok traain weer op en vertrok.
Dit was Heveskes, of laiver wat der nog van over was. t Kerkje was n hoanetree en wieder was der niks. Grode stukken laand mit rap en roet en n wildernis van stroekerij en bomen.
Doar stond ik den mit mien braif mit stempels en logo’s. En n koartje mit blaauwe maggels:”Neem traain van 14.16 u. en blief zitten. Ik zai die!!!”
Aal t aander in braif was nou nait belangriek. t Wekte bie mie aargernis.
Doar ston ik. En nou den??

Ik keek nog n moal rond en zag dat der aine stond te swaaien bie t kerkje. Zol dat veur mie wezen? Ik luip dij kaant op en docht dat ik doar wel vroagen kon. Hou kwam je hier as wandeloar weer vot. Dat was den in elk geval nog wat.

‘Mooi das t der bist. Kom binnen. Kom binnen, van harte welkom.’
Dizze vrundelke man mit n dikke, swaarde board speerde wat mit zien laange aarms.
Ik stapte n lege, klamme kerk binnen. Der was niks over van t interieur. Ik vuilde mie nait echt op mien gemak. Wat was dit wel nait veur n boudel.
‘Kom’, zee de board, ‘wie goan hier noar boven.’ t Was de trap noar t örgel. Dij was der nait meer. Dat haar ik lezen aargens, laank leden. Mor der zat nog wel n bouwsel van aikenholt.
‘Ik bin Gilles en EuroWell het die verwezen noar mie. Dou dien jaas oet en zuik die n stee.’
Ik was in n koamer. Der lag n klaid op vlouer en der hongen overaal geruststellende gerdienen. IKEA was duudelk in beeld hier in dizze koamer. Ik plofte neer op n grode swaarde stoul mit hoge leunen en n draaipoot. Ik keek rond, t wuir aal gekker. Wat was hier goande?
Binnen vief menuten ston der n kop thee veur mie en de man mit board zedde der n schoaltje mit n stuk appeltoart noast.
‘Wilst der ook slagroom op?’, vruig e mit n frons boven ogen.
‘Nee dank, dat mout mor nait. Mien daarms binnen nait insteld op melkproducten. Mor wat is dit nou veur n flaauwe grap?’

Hai ging tegenover mie zitten en pakte n dossiermap. t Was eefkes stil en ik prakkezeerde of ik aan dat gebak zol begunnen of dat ik t toch mor nait zol opeten.
‘Ik bin dus Gilles Kontreir. Het wat van doun mit Hugenoten van laank leden. Dat is wieder nait van belang. Ik heb t dossier deurlezen en ain ding blieft veur mie lasteg.’
Ik keek noar mien appelgebak en besloot t nait op te eten. Thee wol ik ook nait. Ik wol hier weer vot.
Kontreir keek mie aan.
‘EuroWell, doar heb ik nog nait van heurd. Wel of wat is dat? Ik haar van doun mit n Van de Terp. n Oardege kerel. Dij het mie ook goud holpen.’
Kontreir nikkopte en bloaderde wat deur t dossier.
‘EuroWell of aigenlieks EuroWell-Schmidt, zit wat hoger. Ik wil t nog n moal hebben over n aalgedureg terugkerend thema. De vrachtwoagen. n Vrachtwoagen dij die op komt hoalen.’
Ik ging stoan en stak mien haanden daip in buuts.
‘Wat is dit nou weer veur woanzin? Dat is toch allaank veurmekoar. Doar huif ik t nait meer over te hebben. En wat stelt dit gedou hier veur?’
‘Aan dien reactie te zain hest t der nog wel stoer mit. Goa nou zitten en vertel der nog ais wat over. Bie welke sectie is dat gebeurd? t Was bie de blaauwe brillenclub. Staait hier. Wat is doar veurvaaln?’
Ik ging weer zitten en docht noa. Ik keek naar t IKEA-klaid op vlouer. Mien hazzens roasden. Wat te doun?
‘Ik wil hier weg. Ik wil noar hoes. Ik heb wieder niks mit joe neudig. Ik bin screened en debriefed en cleared en aal. En Euro-Well kin de pot op. t Is aal kloar. t Is ook aal zo laank leden.’
‘Bist vrij om te goan.’
‘Braif was nog aal dwingend opsteld. As ik dit nait en as ik dat nait.’
‘Ach, standoard braif. Most die niks van aantrekken.’
Hai klapte zien map dicht. Ik ston op en luip richten van deur.
‘Wat is der gebeurd op dij dag in Krassenborg?’
Ik draaide mie weer om. En keek de swaarde board stief aan.
‘As t goud is, staait dat ook in joen verrekte mapje. t Is viefteg joar leden en t jeukt mie aalmoal nait meer. Eerst over de vrachtwoagen en nou dit weer. Wanneer kom je van t verleden òf?’
Der vuil eefkes n stilte.
‘Dat is t nou net. Doar kom je dus noeit weer òf. Dat waist zulf ook wel.
‘Het Krassenborg wat te doun mit de legergruine vrachtwoagen?’
Ik ging weer zitten en dee mien ogen dicht. n Beetje tougeven was nog nait zo roar docht ik. Ik zuchtte daip en zag miezulf boeten lopen, bie t wotter in zun en frizze wind.

‘Wie lagen op de britsen. Noast mie lag Lucks. Dij was nait wies. Wie kregen almoal vief kogels oetlankt. Lucks luip hail stoer te doun mit zien geweer. Hai kwam bie de swaarde baretten, zee e. Hai wuir beroeps, dat was zeker. Dat was zien dreum. Ik haar ook n karabijn. Mor t gevuil van dat ding over mien scholder muik mie kotsmisselk. Lucks schoot aalgedureg zogenoamd kraaien oet de bomen. Hai leek wel n klain kind. Hai haar der echt n poar onder t mous. Goud, wie waren aan bod. t Geweer van Lucks waigerde. Kon ook nait aans. t Waren geweren oet 1939. Doezenenzesteg keer oetmekoar hoald en weer in mekoar frummeld. Lucks richtte en wat geweldeg zol worden, vief keer de roos, wuir niks. t Stomme ding dee niks.
Hai wuir zo vergreld dat e mie in ain tel mien geweer òfpakte en dou ging t mis. Hai schoot. Zien kop zat vol bloud en hai gierde as n swien en ik muik dat ik in de bosjes kwam en ik bleef spijen.
Der wuir vot ingrepen en ik mos allenneg dij verrekte vrachtwoagen in. Aargens op n kantoor bleef ik drij uur wachten. Dou kwam der n gesprek en kon ik goan.’

‘Doar lees ik niks van in dit dossier’, zee Gilles Kontreir. Hai dee de map dicht.
‘Nee, dat was nait in t belang van wel den ook. t Is kloar en dit is de leste keer. Ik wil nou noar hoes en en ik neem aan dat der gain traain kloarstaait veur terugraais.’

‘Ik zel t regelen’, zee Kontreir.
Hai luip noar n muurtillefoon en gaf n draai aan de slinger. Dou prommelde hai wat.
’t Gaait die goud. Ik regel boudel. t Is kloar! Dit is wieder intern. Goa rusteg vot. Der komt vervoer. Ach, hest dien thee mit gebak nog nait op.’

Verdwoasd stond ik weer boeten. Zeekoapen vlogen om t torentje. Der was rebullie mit n swaarde, daipswaarde vogel. Ik kon nait goud zain of t kraai was of n aander van zien soortgenoten.
Wied vot, kwaalmde de industrie. In aine heurde ik wat gerommel en geronk.
Der kwam n dikke, zwoare legergruine vrachtwoagen de bocht om. t Ding stopte. De chauffeur dee t roampje omdeel en zee dat ik kon instappen. Achter in loadbak.