Posts tagged Hiemstra Reinder Willem

Moangek

Wat mout dij moan nou overdag zulfs nog, ons flets zo te begluren, of kin e snachs din host zien draai nait vienden? Dij blaike holle wangen loaten gain hond ien vree. Aaid weer aans optuugd; dun op gloep, of haalfom swaart tot rond en hui, de volle bats zo fel, dat zulfs t bomen… Continue reading

Oekraïne ien gedichten

Henk Puister Oekraïne meertmoand 2022 onder duuster draaigende wolkenluchten vlaigen stromen van onschuldegen vuurbaang noar aal kaanten om te vluchten in d’open aarms van d’waarmhaartegen woanzin sluig in bie man doodzaik deur machtsdenken en achterdocht grofstaarke ferwailen knuvvel omklemt en smoort hoast t verweesde kind mit ogen van wat heb ik misdoan vertwieveld is t… Continue reading

Vloudlien veurbie

Onrust heerst, drift dichter stoef bie zee mit vouten op slikken wat blubt, n bobbel vlakte vol gehaimen. t Wiede niks rakt bloud en daibe oadems, let vleugels lös veur sweef van maale dreum noar sloapen. Zoltzee lokt, trekt aan aiveg op en deel rekt hom, roadselt mit wolken en wiend. n Schroal vol belk… Continue reading

Lewaaischoet

Nou mos k eefkes noar baank tou, houwel t gain laifhebberij van mie is. Din mor geliek; mit pet en fiets richten dörp. Zo stoareg aan kin k ale binnenpadjes, zuik ze zulfs, om doar laans te snorren. Toch, op dij mörn zag k nog weer n aander stek, woar k volgens mien rechte-lien-dìnken nog… Continue reading

Vrij mandoat

Schaarp mos er, vliemschaarp. n Tuun omgooien kon elk, as t mor Swart wer. Nee dit was aans. Hierveur mos je je volweerdeg ien e handen spijen. Het begon aaid met t materioal, de twee groafschoffels. n Smalle, wat langere schop en n wat bredere die korter was, plus noatuurlek nog n holle of bolle… Continue reading