Posts by Harry van Velsen

Neem nkanner mit

Zuik noar n licht dat altied blift n licht dat duuster ophollen dut dat van gain wieken wait Zuik noar woorden dei betaiken dei oetkieken noar nkanner verbienen ien soamensproak   Luster den om nait te waiten voug klaank en kleur tou toal Neem nkanner mit en taiken n pad noar mörgen

En as

En as t stil is om mie tou luster ik: ‘Den,’ zegt mien moeke,  ‘wanneer wie swiegen sprekt eerd. Dei zegt genog.’

dood boven heerd

nait zo moar t vermouden van braand stichten hoesholdelk geweld daklooshaid mor juust t opainstoapeln van aigentiedse ainzoamhaid betaikent zok ien dunderslag ien weeromstoit verbastert tot onaanpaast gedroagen tot aan hoast dood moakend tou‘en doarom is besloeten n kwezzie van verhoezen ien joezulf n zuiken noar joen aigen vaierkant joen aigen oethaauwen boom mit spiedelk… Continue reading

Op zuik noar n thoes

Schorreg kled, oafwisselnd roggelnd en rerend, aigenlieks allinneg mor klaanken, segoarepeuk vaastknepen tussen rookbroene ring- en middelvinger mit routzwaarde noagels, gezicht verbörgen achter natregende hoaren, zo keert keerl hom noar mie tou. k Loop deur, wil hom bie laans goan noar mien bestemmen, noar sportschoul “Deurzetten” op hörn van stroat. Mor hai holdt mie tegen,… Continue reading

vanmorgen

ik goa op weg op zuik noar woorden k goa op weg en kiek ien wereld om mie tou noar mìnsen ien t bie laans goan lopend fietsend runnend strompelnd mompelnd verstiefd ien lichtbeelden meschain ook op zuik noar woorden k kiek noar haarstkleuren ien bomen mit kromtrokken bloadertakken zok verzoamelnd stoapelnd onder aan stam… Continue reading

zun oet vuur

stel dat schoonhaaid vonden wordt ien doolhof van gröt juust din – zol je denken verschient gries oet wit en wit oet zwaart zo begon noamelk zun ook oet vuur onder juuste steerns pas doarnoa verzoamelden minsen zok ien blaauw oet geel en geel oet rood dat bleek noamelk juuste verhollen

roafelmìnsk

voak loop ik doar. ien bos. wodder bie laans. omgeven deur oetbedòchte roafelmìnsen. zo oetbedòcht, dat ik mie altied allinneg vuil. allinneg. en òfwezeg. zo is doar oetbedòchte retoriek dij hoog van toren bloast. oetbedòchte swaarde hoat dij oetkookt witwast. oetbedòchte oetzichtlooshaid dij mìnsenresten van spoor schroapt. oetbedòchte tiedgaist dij hom vaasthòldt aan bròkstokken. t… Continue reading

terug noar kust *

vandoag gain tied veur aigendunk – ik laip laangs t wad en wer stil deur rimpellooshaid van t wotter dat doar laag ruierloos tegen diekstainen aan t wotter rustte zun zaag noar dat berusten wottervogels bewogen zok nait om nait te versteuren wat nait bewoog staketselpoalen hillen stand as of pier n rustdag haar zo… Continue reading