vannachts ruip mie
de zummer in mien sloap
noar d’open aarms
van de stad
de huie stroaten,
plaainen, museums, kerken,
kattedroalen en de cafés
boordevol knuvvelpertijen en meziek
in bloumriek majeur
van endelk endelk verlöst
gain swaart- en gain piskiekers meer
mor wie vlagen en de hoaren
van de fietsende studentes
uut ale windstreken wappern
in de zwoule wind van de zummer
voaren loaten wie ons
op de mitdaansende golven
van geboorte aanbroken
is t nije leven