L. Vingerhoud keek noar de drij vraauwlu bie hom in t gras. Derkje, Jaantje en Metje. Doar lagen ze laankoet. Ze waren muide van t lopen. Hai bekeek ze stuk veur stuk. t Waren toch gain noamen veur zukse schiere wichter. Constance, Sophia en Georgette dat kwam hom beter veur. Eerst waren Constance en Sophia… Continue reading →

‘Wat is der wel nait?’‘Der schoot mie wat in de zin. Dat blift den wat hangen.’‘Slim?’‘Ach nee, ik wait t nait. t Wil nait echt weg oet mien kop.’ ‘Vertel! Mout ik buusdouk der bie pakken?’ ‘Ach, wait ik veul. t Is van zo laank leden, mor toch …’ ‘Och heden, nee. Opa vertelt. Hest… Continue reading →

‘Alide, Alide, k denk dat k der aine heb. Zet bezzems mor kloar. Hai is wat wie zuiken. In t openboar ontkennen dat wie bestoan. Dij pakken wie, dij zellen wie n lesje leren.’      Alide schudde heur witgrieze hoar en bleef onbewogen zitten. ‘Nee, Elsbet, wie binnen der nog nait kloar veur. Doe waist wat der… Continue reading →

Tulp stapte over drumpel. n Grieze koamer. Ales in ambtenoarengries. Toavel mit twij stoulen, ook versleten gries. Gries mit vlekken. Systeemplafond mit deurzakkende grieze ploaten. Hier en doar vrumde broenege vlekken van lekwotter. Ambtenoar wees: ‘Goa doar mor zitten. Dit is aalmoal nait officieel, mor ik wil groag t verhoal heuren. Begriep je?’ Ambtenoar keek… Continue reading →

Der was allenneg n kronkelboom. Aine dij schaif wegwaaid was bovenin. Takken grepen noar horizon, woar niks was as leegte. t Was hom onduudelk wat voor soort boom t was. Hier en doar zaten nog wat bloaren. Hai dee zien rugzak òf en luit hom in t geelgraauwe gras plovven. Hai kreeg zien buusdouk. Dou… Continue reading →

Hai ston op brug. Tebee keek in t graauwe wotter. In t raait zaten wat verwaaide eenden. n Grode kwak gruine rommel dobberde tegen dukdalf, draaide n slag en dreef vot onder brug. Hai spijde n flottertje wit omdeel. t Waaide vot en bleef plakken aan n stuk plestic dat flapperde in t raait. t… Continue reading →

Belfert stapte over n sintelpad. Der warrelde swaart en graauw stof op. t Kwam op zien lichte schounen. Dat muik hom grammieteg. Wel bedocht nou n sintelpad midden in stad. Dit was echt zien stad nait meer. Stroaten waren hier te braid en te leeg en te open. Op grode grasvelden luipen vrumde koien mit… Continue reading →