Posts tagged Puister Henk

Femilieverbaand

t Is dinsdag 13 september 2016 in d’loade middag. t Was d’haile dag om te smoren zo hait. Radio haar t over de haitste septemberdag ooit. d’Hètten zol joe mor zo bie d’haals kriegen kinnen en wurgen joe. Ofschoon t nog slim waarm is, kinst op dit tiedstip van d’ongewone dag al wat beter in d’wereld… Continue reading

Oorlog en aiwege rust

Joarenlaank woonde ik noast n echtpoar op leeftied: Tilman en ‘vraauw’ Tilman. Dou ‘vraauw’ Tilman onverwachts op n bloudhaide zummermiddag overlee en heur man Haarm allain achterbleef, was t om en bie vief maai aaltied roak mit hom. Of beter zegd: goud mis! Den dee hai mie, stoande in zien achterdeure, gewoontegetraauw weer zien staarvensbenaauwde… Continue reading

t Nije leven

vannachts ruip mie de zummer in mien sloap noar d’open aarms van de stad de huie stroaten, plaainen, museums, kerken, kattedroalen en de cafés boordevol knuvvelpertijen en meziek in bloumriek majeur van endelk endelk verlöst gain swaart- en gain piskiekers meer mor wie vlagen en de hoaren van de fietsende studentes uut ale windstreken wappern… Continue reading

Oekraïne ien gedichten

Henk Puister Oekraïne meertmoand 2022 onder duuster draaigende wolkenluchten vlaigen stromen van onschuldegen vuurbaang noar aal kaanten om te vluchten in d’open aarms van d’waarmhaartegen woanzin sluig in bie man doodzaik deur machtsdenken en achterdocht grofstaarke ferwailen knuvvel omklemt en smoort hoast t verweesde kind mit ogen van wat heb ik misdoan vertwieveld is t… Continue reading

De swaarde tazze

De tazze heurt ontegenzeggelk bie mie zeggen ze zunder bin k nait compleet blift de tazze achter in n winkel komt e toch aaltied bie mie thuus weerom òflopen nacht ik sluip daip was de tazze aan d’raaize mit traain vanmörgen wachtde hai veur mien deure mit n koartje n noam en n adres ik… Continue reading

Haar alles zo’n netuurlek verloop

Woar ik zo staarvensallenneg in mien huus van Madurodam d’haile doagen mit dounde bin – vragst doe. Ik ploats n komma, vervang n woord – moak n Heufd – letter van n klaaine – zet n strepie van verbinden. Veul vroagtaikens ??? Den zet k n punt achter de dag. De laange winter wacht –… Continue reading

Denk mie gelukkeg denk ik

k Denk mie gelukkeg achter schriefbero in koamer pènne over pepier poes heur woakzoame ogen achter de bloaren aan dij jagd worden deur de wispelturege wind van d’haarfst. As vaastroest in vìnsterbaanke zit daaier beeldstil tussen n foto in n liestje n olde plant in n pot denk ik mie gelukkeger deur mien jank noar… Continue reading

Aiweg mien eerste wichtje

Moeke dut deure van slöt zo-as in theoaterzoal gerdienen openschoeven en doar staaistoe in dien kreukelg jurkje voal van kleur rooie randen om dien wotterogen in dien hoar veul knuppen van zieleghaid wait k nait wat of ik dou k zol veur die klappen mouten om dien traauw aan mie k zai dien begleerd gezicht… Continue reading

Geneeskunst

Mit leesbrille op puntje van neuze slagt e bladzie van kraande om en leest achter zien kop kovvie. Zaikenhuus wil hom geern zain, mor veurdat e dij kaand’ uut stevelt, wil e eerst de kracht indrinken van cafeïne in resteroatsie van station. Hai zit aan n lange toavel. Hom schuuns tegenover zit n fien, jonk… Continue reading

Maria

k Rol miezulf noar d’grode toavel, woar d’ol vraauw aaltied zit en in t Dagblad kikt. k Knup n proatje mit heur aan. ‘Kom,’ zeg k, ‘k wil mie n poar koartjes kopen om te versturen.’ ‘Doe koartjes versturen? Doe worst hier verpleegd. Ze mouten die koartjes sturen!’ ‘Joa. Dat gebeurt ook wel.’ k Wil… Continue reading