Hai draaide deur van t slöt en mit n groots geboar draaide hai ook t widde bredje om.-Open-, ston der mit dikke vaarfletters op. Nou kon elk mor kommen. In zien galerie. In zien aigenste galerie. Hai keek noar boeten mit aarms overmekoar. t Was wel nait de drokste winkelstroat, mor t kon der mit… Continue reading →

Tot aan zien zeuvende joar geloofde Wolter Bosman dat vraauwen n massief liggoam haren, van scholders tot onder knijen haildaal oet ain stuk. t Was de strenge en benaauwde tied van daarteger joaren en Twijde Wereldoorlog. Benoam ien kerkelke kringen waren zeden en gewoonten slim streng. Zien moeke, taandes, baaide opoe’s, kortom ale vraauwen dij… Continue reading →

Dou Roos der aan lopen kwam mit t koffertje rattelend achter heur aan, zag ze hou verloren de bushalte der bie ston. Der laggen wat tegels, mor verder was der niks, enkel n weg deur t laand en n poale mit n geel bord. t Was n zet leden dat ze in bus zeten haar…. Continue reading →

Nait normoal As Bosman wakker wordt ligt e n zetje stil te luustern. Zien vraauw, noast hom, slept nog. Heur oademhoalen is zo zaacht en kaalm, hai kin t hoast nait heuren. Woarom ben ik aigelk wakker worden? denkt e. Joa, hai wordt ale naachten wel n moal wakker om noar wc te mouten, mor… Continue reading →

’t Spiet mie Alda,’ zee de man mit brommerhelm op. ‘Hai dut niks meer. Ik snap der niks van. Hai is lest nog hailmoal noakeken.’ Langzoam kwam e weer in t ìnd en veegde zien haand òf aan zien spiekerboksem.t Wuir aal dokeg en in twijduustern konst weg nait goud meer zain.Alda zedde zien rolkovver… Continue reading →

k Stoa al joaren bij Brechtje veur t roam en heur stoel stijt onder mij. Brechtje is klein van stuk, dat wiet ik omdat ik zelf ok niet zo groot ben. Ze zörgt goed veur mij, elke week poetst ze mien gedraaide poten met wriefwas en op mien blad het ze n mooi pluzen kleed… Continue reading →

Schorreg kled, oafwisselnd roggelnd en rerend, aigenlieks allinneg mor klaanken, segoarepeuk vaastknepen tussen rookbroene ring- en middelvinger mit routzwaarde noagels, gezicht verbörgen achter natregende hoaren, zo keert keerl hom noar mie tou. k Loop deur, wil hom bie laans goan noar mien bestemmen, noar sportschoul “Deurzetten” op hörn van stroat. Mor hai holdt mie tegen,… Continue reading →

t Was n ritje van zes menuten. Traain stopte zo as altied op t station van Delfziel. Elk dij over was as passagier stapte oet. t Was votdoalek overaal leeg. Dommit zol machinist noar veurkaant lopen van zien traainstel en weerom rieden noar Stad. Ik hoalde de broene enveloppe teveurschien bekeek de braif nog n… Continue reading →