Vandoag is t de dag. Ien dit vroege mörnlicht kin k alle schroeven en moeren goed zien – zulfs zunder leesbril – en ik beweeg niet meer: Mien benen stoppen met droaven en mien aarms stoppen met drukken en trekken. Het is kloar, het is gewoon kloar en ik stap van t loopapperoat, wis me t zwit… Continue reading
Category Verhoalen
Bé Kuipers
Gedver…
Bosman zat bie toavel veur t grode roam. En hai dee haildaal niks. Hai wol der aigelk wel wat voaker oet, mor om verschaaiden redens bleef e aal meer ien hoes. Desondanks was t n aangenoam gevuil om gainain tot last te wezen of te kort te doun, zo as e hier zat bie grode… Continue reading
Henk Dekker
De schierste kleur
Krops stende. Zolst net zo zain, de leste deuze was t zwoarst. Hai kreeg t ding net deure deur en luit t haalf valen op n aander deuze. Mit n poest van zulfmeelie luit e zuk zakken op n krukkie dij doar ainzoam tussen deuzen en schilderdouken ston en vreef zuk n poar keer stief… Continue reading
Tonko Ufkes
Twee iendrukken
Ien t spiegeltje zie k Marieke n beetje schoeven op e achterbaank. Ze wiet dat ze heur ienholden moet noa mien drokke waarkweek en gelukkeg zeurt ze vanmiddag niet. Aander vrijdoagen voak wel; meest geliek bij t ophoalen begunt het al en gijt t over eten of dörst of school of heur mamme of wiet… Continue reading
Bé Kuipers
Hemelvoart
Veur heur mag t wel oflopen wezen. Der zit toch nait veul meer ien veur heur. En as t den zover is, den wel geern n kaalme overgang. Laiver gain doodsstried. Op n dag as ze ien boeten lopt gewoon veur wiend aan votdrieven en noar hemel voaren. Dat zol ze wel willen. Ze kikt… Continue reading
Tonko Ufkes
Noa de iesvogels
Hier moet het weden. Veur de wissegheid pak ik de toestuurde gegevens der vannijs bij en t liekt goed: “De 2e ienham van t meer, ongeveer woar de weg en t fietspad splitsen en dan bij de wotterkaant n endje rechts. Zo’n 20 meter.” Het is n mooi grasveld tussen de bomen; van t fietspad… Continue reading
Henk Puister
n Nij pak en n ol boksem
Nou moeke dood is, komt e mit regelmoat even aan. Mainsttied onverwachts. Den proaten wie over van alles, mor t mainst over moeke. Mien moeke was n echte daaiernpuut, mor pa nait. Hai mag gain katten lieden. Woar komt dij ofkeer vot? Ik kin mie heugen dat moeke n moal tegen mie zee dat pa… Continue reading
Annie Martens
Honden onder mekoar
Dat kin allain mor mit mien hond: verstaand-op-nul, in n zompege sloot springen, zodat de sputters mie om d’oren vlaigen. De hond vuilt noadloos aan wat der gebeuren mout. Hai springt as n raket achter mie aan. Goud en wel binnen wie begonnen mit achter mekoar aan te joagen, as mie de stevels in de… Continue reading
Chris Kiel
Oet n vochtege keel
Dij röttege #metoo-boudel. En dij röttege Ingrid. Het mie ‘grensoverschrijdend gedrag’ aanvreven. Ingrid? Ik mos even noadenken om n gezichte bie dij noam te vinden, mor nait laank: de mondhygiëniste! Mor nou nog mooier! Ik har mie ja allain mor wat inbeeld. En as in mien dagdreum zuk al aine vergrepen het, den is zai… Continue reading
Bé Kuipers
Twij meugelkheden
Lös aarbaider Klaus, boer Eendhoezen haar hom veur oogsttied n poar weken huurd van kobbel*. Zien veurnoam was onbekend, of wàs dat meschain zien veurnoam? Der was wel meer bie hom onbekend. Hai kwam nait van hier, was nait kerks en kon viefendareg, mor net zo goud viefenviefteg wezen. Hai haar n brokkel gebit, broen… Continue reading