Mit leesbrille op puntje van neuze slagt e bladzie van kraande om en leest achter zien kop kovvie. Zaikenhuus wil hom geern zain, mor veurdat e dij kaand’ uut stevelt, wil e eerst de kracht indrinken van cafeïne in resteroatsie van station. Hai zit aan n lange toavel. Hom schuuns tegenover zit n fien, jonk… Continue reading
Category Verhoalen
Bé Kuipers
Op zaikenbezuik ien coronatied
t Was ien t laangste van doagen. Bosman ging op bezuik bie zien olle taan’ Griet ien t verpleeghoes. Sinds kort mog taande weer ainmoal ien week bezuik hebben. En zo kon Bosman ook n moal bie heur kommen. Op òfsproak en veur n uur. Hai von aal dij coronamoatregels wel goud, mor hai vergat… Continue reading
Henk Puister
Maria
k Rol miezulf noar d’grode toavel, woar d’ol vraauw aaltied zit en in t Dagblad kikt. k Knup n proatje mit heur aan. ‘Kom,’ zeg k, ‘k wil mie n poar koartjes kopen om te versturen.’ ‘Doe koartjes versturen? Doe worst hier verpleegd. Ze mouten die koartjes sturen!’ ‘Joa. Dat gebeurt ook wel.’ k Wil… Continue reading
Tonko Ufkes
Toch
Ieneent valt e middagzun op e beide bultjes en van òfstand lieken het twee ronde heuvels midden op t grune gras. Ok Liesbeth krigt ien e goaten wat of ze moakt het en n brede glimlach verschient om heur mond. Veurzichteg lijt ze ombeurten nij blad op e ene en nije takjes op e aander… Continue reading
Hedwig Sekeres
Boom
Ien n bos bie Vraiskelo stonden drai mensken noar eerde te kieken. Veur heur vouten lag n daip gat: boom was mor krek te zain en der kwam n kolde locht òf. Onder heur vouten ruzzelden gruine bloadern. “Wèl denkstoe dat t groaven het?” vroug olde man. “Is t nait te daip om te groaven?”… Continue reading
Jan Huttinga
Vrumd
Der was allenneg n kronkelboom. Aine dij schaif wegwaaid was bovenin. Takken grepen noar horizon, woar niks was as leegte. t Was hom onduudelk wat voor soort boom t was. Hier en doar zaten nog wat bloaren. Hai dee zien rugzak òf en luit hom in t geelgraauwe gras plovven. Hai kreeg zien buusdouk. Dou… Continue reading
Henk Dekker
Engeltje van Muzzelknoal
t Is nog nait laank leden dat vraauw Dalshaaim op numero aine woonde. Vraauw Dalshaaim, goud achter in de tachteg, was in de loop van de joaren vergruid mit d’ainzoamhaid, dij heur leek te pazen as n olde vertraauwde jaze. Heur voader was nait weerom kommen van de oorlog. Zulm haar ze onderdoken zeten, soamen… Continue reading
Tonko Ufkes
Noar de meeuwen
De enorme vlakte mul zaand strekt hum uut noar t wotter en waaiert noar links en noar rechts. Fiene voetstappen goan over duuntjes die deurlopen tot de zee, ver vot. Vlakbij, op t dak van t straandpaviljoen, krijst n zilvermeeuw met lange uuthoalen, zien kop boegt doarbij van achtern noar veuren en terug bij n… Continue reading
Chris Kiel
Getuugschrift
‘Waist nog dat wie n poar zummers leden aan t fietsen waren op Westerwolde en dat we dou mien nichtje tegenkwammen?’ vruig dien vraauw vanachter t hoofdblad van d’kraante. ‘Nichtje?’ ‘Joa, Gretha. Mit Hans, heur man, waist nait meer, van dij rieschool?’ ‘Mm, mm,’ zeest en sluigst n bladziede van dien zotterdagbieloage om. ‘En dat… Continue reading
Tonko Ufkes
Met achttien
Ien e waarme wiend lopen we vanòf de leste hoge duun noar t straand en e zee. Op dizze vroege julidag bennen der amper mensen op t eilaand en hier – zo ver noar t oosten – bennen we de enegsten. Onderweegs hierhìn liep mien kleindochter nog gewoon n poar meter veur me, mor nou stoeft ze… Continue reading