Category Gedichten

Loater

Stevels, streepkoorn buksen, pedde en piebe swoa mit eerappelzak op scholder kroekje wotter in d haand pabbe lopt over t loantje t veld in swiegende dinksels valen in t mulzaand achter t roam verschient moeke in schoet zai kikt hom vannijs vol verwachten noa wait dat e ook diskeer nich umkikt en reurt achter t… Continue reading

Stultus regem

Dat der nog n Messias komen zol of n keunegskiend as t nait aans kon mor laiver nog n salamander mit twaalf levens en antwoorden op vroagen dij gain vroagen binnen. Goa doar mor ains noar op zuik. Of duurst nait omreden der zitten doar ook droaken? Ferduutsie mien man, krigst de haand van mien… Continue reading

Ast doe

Ast doe mie roupst van over d’horizon hoal ik d’hemel deel stroom onder verboasde koienogen beuk de bomen, trek bloaren lös streel ze tot mitgoan ik meander tussen vogelkedoavers, verward in plastic en verwaaide kraantenkoppen sleep takken aan, raster twiegen moak n wiede kom mit spaigels zwaai vaaierkaant vanòf de wanden noar miezulf en noar… Continue reading

Zol ik

Zol k die nooit zain hebben zolst doe nooit n woord mit mie wizzeld hebben zol mien belegen haart nooit sprongetjes moakt hebben

Trekvogels

Zigs vremdste trekvogels over hoezen vlaigen. Manlu ien koamers loeren deur roamen. Zai schrieven ale vogels op, mor laigen over wat zai zain, bedìnken gekste noamen. Ien toen het ter ain n schoelhut baauwd. Hai zöcht lucht òf mit zien verrekieker. Zien vraauw ropt hom ien hoes en snaauwt. Hai belkt: Vogels moaken mien levent… Continue reading

Noast de wierde

Piloot, clown, acroboat, alles is meugelek noadat n kiend veur t eerst speult met verbeeldingskracht. Veuruutkieken en genieten tussen de lokbeelden van mörgen die ruken noar verlangen en oaventuur. Leven ien de eigen kozen werklekheid dat ok bij t noagloeien nog stroalt ien t heldere licht. Ver vot van de wierde van ernst woar vroeg… Continue reading

t Akkoord

Allinneg veur gewone minsen heurd’ ik hom zeggen en laigen nait? Braid laggend, ogen touknepen scholderkes smaler as n röddesteert Allinneg veur gewone minsen binnen zai veur verschillen mor tegen tegenstellens: nivelleren tot op bonken elk veur homzulf en aalman veur heur Allinneg veur gewone minsen dij wies worden kinnen oet Pythia`s tongen Polder mor… Continue reading

Laidje

n Oet tied kommen kiend spoukt nog aal zolaank der thoes t lokje hoar op hom wacht ien t kertonnen deuske van Galerij De Vries, woar eerst n doameshorlozie ien lag. Thoes wordt kat zo voak aaid net of is t baist wat aans as n kat. Din krigt kat weer n trap asof t… Continue reading

Poëziefestivaal in Prinsentoene *

‘Lopst weerom, rechts dat stroatje deur den noar links en lopst der zo in,’ laagt t jonge zummerjurkje noast heur fietse veur t stoplicht as de verdwoalde dichter vragt hou hai in Prinsentoene komt. Hai zugt weer woar e is, woorden zitten of hangen op n baankje of ze liggen laankuut in t gras, hebben… Continue reading

Opvördern

Wie breken op, wie bloaten, runnen ons koppen achternoa achter dwaarse pupillen hoezen nog de waaiden in tussentied schokt de grond, verloaten rötten ons roakt n wegennet stremd, rinkeln vannijs telefoons brekt de Noordzee deur, klappen politici dicht en dörpen in mekoar, stiegt grondwotter boven groaven zakken Romaanse kerkjes godvergeten weg, zwiegt Buxtehude start aal… Continue reading