Leste doagen van september. Zunnebraand. Keukenpepier tegen muggen over t glas mit rooie wien in koalende toene. Haarst komt dichterbie, dreug blad al meer om mie tou. Grauwkoppen tjingeln mie veuls te veul. Zummer kropt mie minner onder t vel as wenst noar waarmte van dien lief.
Category Gedichten
Annie Martens
As neeffie hoopst
As neeffie hoopst dat d’eerde indommelt noa n kopern dag bie de zandkoele dat heur hempie wat omhoog kropt boven d’iezern knoop van heur spiekerbroek dast doar tussen schoelen kinst in t dons op heur zaachte vel en den steekst most wel
Jan Glas
Ootje
Ik heb t zulfde pestuur as mien opoe haar. k Zol heur jurken droagen kinnen as nait aal heur jurken noa heur staarven stuk veur stuk oet heur open mond wegdroagen waren deur de vriendinnen van de dood. Net as heur houden en de sieroaden. Ze deden heur ogen tou. Schounen werden noar kraaien ien… Continue reading
Jos Rietveld
Haarfstdoetje
Muren te klaain, bainen te zwoar, genog tied te veul en aldergloepends verlaifd. Wat schienen wilde wienbloaren verlaaidelk goldgeelbroen t Alderlaifst kuierkar pakt en kuiern mit hom en din t ding delesmeten in t strewail en soamen luustern noar d’ganzen; hou dij gakkend noar zummer tou raaizen. Vlugge, mien laif, vlugge din, n leste haarfstdoetje
Harry van Velsen
terug noar kust *
vandoag gain tied veur aigendunk – ik laip laangs t wad en wer stil deur rimpellooshaid van t wotter dat doar laag ruierloos tegen diekstainen aan t wotter rustte zun zaag noar dat berusten wottervogels bewogen zok nait om nait te versteuren wat nait bewoog staketselpoalen hillen stand as of pier n rustdag haar zo… Continue reading
Henk Puister
n Begun moaken
Mien stim stoekt doe lopst mien leven uut ik hoal allain mien scholders op wat aans as mie der bie deleleggen wait ik nait te doun ik speul n laid van verdrait zet ale roamen open veujoar let mor op zok wachten wos mien moeke zok gain road den schoonde zai t haile huus ik… Continue reading
Pim de Noues
Goi
‘Doe bist n goi!’, motterde mien wichtje. Ik kende heur nait aans as n schiksa mor non dat de zoelen zuch om ons tou sloten dee t der inainen tou: ik heurde in t aine en zai in t aander, al was der van kamp nog gain proat, dou. Lucide mit heur kop vol krullen:… Continue reading
Nane van der Molen
Levent
Ien bonte optòcht trekken aingoal weg vot kienderwoagens, boerewoagens en proalwoagens mit enkeld n liekwoagen der zo mor maank aan mie veurbie Hou laang heb k nog om der noar te kieken?
Nina Werkman
Dat der aine weden zol
Onmeugelk, ales te vertellen, zo as t woarom van dij òfslag en hou of opgebroken weg in t Pools heurde noar Latijn. Oekraïne, ain van dij kaanten, dij kin je mor zo nait op. Het huifde ja ook nait New York te weden, gain Noorder- licht; ik wol gewoon de blaauwste blaauwtjes vinden bielaangs t… Continue reading
Gerd Constapel
Timing *
Se was mooi un leep klook (hör Kostüüm dernier cri), hett studeert, promoveert in Economy. Se was Lidd van ’t Bestüür. Hör Naam was Chan. Se truff hum on business in ’t Hotel in Jinan. Se kwamm mit hum overeen over Priesen, Kuntrakt-Ofloop un anner Kondiesen. Denn drunken se Tee. He fung an to vertell’n… Continue reading