ien dit kolle veujoar, dizze kille moand lopt ales oet om moeke eerde zuitjes op te waarmen dij zaachthaaid omaarmt de scheuren ien heur schors, weert t breken van brieke loten, broene takken kleuren greun, heur moerbei gruit, dij vörmt n knop woaroet t leven wereld ien springt, heur viegeboom bluit n voldegen vrucht, net… Continue reading
Category Gedichten
Rieks Holtkamp
Fledder en appelsienen
veur Jan Henk de Groot Wat ze nait aal in potjes doun om op stoet te smeren: fledder en appelsienen. Fledder haren wie in toene: muiken dopkes van t holt om op piele te zetten, nog te gruin, achternoa, om òfgrond van verlangst te overbruggen. Appelsienen kwamen der loater bie, in blui bie Sevilla mit… Continue reading
Anjo de Haan
as polderweg mie mitlopt
as polderweg mie mitlopt noar dij stee woar of ik wezen wil din bestoeft het voel mien ogen zo slim, dat t wotter geutjet, wast en kweldert dat t reert mor Grunnegers, dij reren nait zai kieken ien leegte, vert’ en vot en waiten dat t wotter oet heur binnenste boetendes allinneg stroomt ien haart… Continue reading
Jaap van der Molen
n Olle jas
Joen toal paasde joe as n jas dij waarmte geft bie winterdag en bie regen t lief dreug holdt, woar wind gain vat op krigt. Joen woorden steveg as bakstain, zinnen staark as muren van n hoes, klonken mie in d’oren as wat over was van aander tied en aander oord. Tougelieks spraken joe tegen… Continue reading
Eldert Ameling
Romanze bouken
Ien Soniastroat ston n deus bie weg mit oet t Ruzzies vertoalde bouken en n sedeltje mit: Vergees mitnemen. Wiederop weer n deus mit oet t Ruzzies vertoalde bouken en n braifke: Vergees mitnemen. Ien t hail dörp stonnen zesenvatteg deuzen mit oet t Ruzzies vertoalde bouken om mit te nemen. Nooit waiten dat der… Continue reading
Rieks Holtkamp
Platte grond
Nee, dij waarkt hier nait meer. Nije direksie zeg mor. Wie binnen open, joa wis. Hest dien moeke mitnomen zai k. Van 1930! Dij was der aal op tied bie! Lopend? Dat wordt nareg. k Zol doar rechts òfboegen en din vot links. t Puun moutst even vergeten. Dat ligt overaal. Wacht, kinst nog beter… Continue reading
Eldert Ameling
Laankste vraauw
k Heb laankste vraauw ter wereld zain. Dat was leerzoam as n studiebouk. Ien heur hut was ales te klain. Eerst zat zai op grond aargenswoar ien houk. En hou zai dou deur koamer hìnvloog! Kaalmkes aan lopen was heur te min. Zai sprong hoast over ales hìn, aal was zolder nait aal te hoog…. Continue reading
Jaap van der Molen
Terras
Hai lusterde noar t giebeln om hem heen, dronk zien glas leeg en kneep zien ogen dicht tegen zun dij langzoam achter de hoge hoezen stommelde. t Gekwetel van de kwakganzen, de fiebelkwinten van de fliemstriekers, muid wer e dervan en mieterg. Vrienden werden altied vrumden wanneer doenighaid indoalde en schaauw in duuster versmoorde. Zunder… Continue reading
Reinder Willem Hiemstra
Moangek
Wat mout dij moan nou overdag zulfs nog, ons flets zo te begluren, of kin e snachs din host zien draai nait vienden? Dij blaike holle wangen loaten gain hond ien vree. Aaid weer aans optuugd; dun op gloep, of haalfom swaart tot rond en hui, de volle bats zo fel, dat zulfs t bomen… Continue reading
Henk Puister
t Nije leven
vannachts ruip mie de zummer in mien sloap noar d’open aarms van de stad de huie stroaten, plaainen, museums, kerken, kattedroalen en de cafés boordevol knuvvelpertijen en meziek in bloumriek majeur van endelk endelk verlöst gain swaart- en gain piskiekers meer mor wie vlagen en de hoaren van de fietsende studentes uut ale windstreken wappern… Continue reading